ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡಿ - Our Mirror

ಮಗಳ (ಸುರಯಾ ನೂರ್) ಕವನದ ಭಾವಾನುವಾದ ಮಾಡುವ ಸಂತಸ ನನಗೆ...ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಫಲನೋ ನಾನು..ನೀವೇ ಹೇಳಿ ಸ್ನೇಹಿತರೇ....

Very Good Morning Friends,
I wish to share the poem my daughter composed and recited (26th Dec 2014) at the Writer's Forum of Kuwait. My Kannada transversion for you as well.

Our Mirror

I am not one,
That you find on a wall.
I am not one,
That you buy in a mall.
I do not shatter,
I’m not weak.
I have life,
I do, Seek.
Through the generations, Young ladies
Have a bad habit.
They invariably blame me,
Like I’m a bandit.
They shout and they scream,
Spewing rude comments at me.
But I have done naught,
Even the people of yore agree.
I do compliment,
When you are beautiful.
But, when you turn rotten,
I am but kind, Just truthful.
I try to tell you,
You don’t wish to listen.
Your mistake becomes my mistake,
You shout and I can only be silent.
Humans, They always listen,
To the shiny devil in front of them.
And they forget to ever look back,
To the desperate angel within them.
I am born,
When you are created.
I am gone,
When you are destroyed.
I always walk along side you,
Beside you on your rocky path.
You never notice,
Yet, you always shower me with your wrath.
I’m invisible,
Or so you think.
If you just opened your eyes,
You could see what I think.
In whatever you do,
You say ‘I’.
I wonder when it changed,
It was never ‘I’.
We work as one,
One denies the other.
We will always be one,
Never to be separated.

That’s why in your world,
It has always been ‘I’.
And that’s why in the real world,
It has never been ‘I’.
But ‘we’.
--Suraiya Noor Fathima

ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡಿ

ಹಾಗೆ ನಾನಲ್ಲ

ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ನೀವಂದುಕೊಂಡಂತೆ,

ಹಾಗೆ ನಾನಲ್ಲ

ನೀವಂಗಡಿಯಲಿ ಕೊಂಡಂತೆ,

ನಾ ಚೂರಾಗುವುದಿಲ್ಲ,

ನಾ ಅಬಲೆಯಲ್ಲ.

ನನಗೂ ಜೀವವಿದೆ,

ಆಶಯವೂ ನನ್ನದು,

ತಲೆತಲಾಂತರದ ನೀರೆಯರ

ಕೆಟ್ಟ ಅಭ್ಯಾಸ-

ದೂರುವುದು ನನ್ನನು

ನಾನೊಬ್ಬ ದರೋಡೆಗೈವನೆಂದು,

ಕಿರಿಚು ಕೂಗಾಟ

ಹೀಗಳಿಕೆ ತೆಗಳಿಕೆ ನನ್ನೆಡೆಗೆ.

ನಾ ಮಾಡಿದ್ದೇನೂ ಇಲ್ಲ,

ಹಿಂದಿನವರಿಗೂ ಒಪ್ಪಿತವಿದೆ

ನಾ ದಿಟಸ್ಪಂದಿಯೆಂದು,

ನೀವು ನಿಜ ಸುಂದರಿಯರಾದಾಗ

ಕೊಳೆತು ನಾರಿದರೆ ನೀವು, ನಾ

ಸತ್ಯವಾದಿಯೆಂದೂ,

ಅರುಹಲೆತ್ನಿಸಿರುವೆ..

ಕೇಳುವ ಮನಸಿಲ್ಲ ನಿಮಗೆ

ನಿಮ್ಮ ಕೇಡು -ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕೇಡು!

ನಿಮ್ಮ ಕೂಗಾಟ ನಾನು ತಟಸ್ಥ,

ಮಾನವರು ಸದಾ ಆಲಿಸುವರು,

ಎದುರಿಗಿನ ನಯ ಸೈತಾನನ,

ಮರೆತೇಬಿಡುವರು ತಮ್ಮೊಳಗಿನ

ದಿಟ ದೈವತ್ವದಾತ್ಮವನು

ನನ್ನ ಹುಟ್ಟಾಯಿತು

ನಿನ್ನುಗಮಾಗಮದೊಂದಿಗೆ,

ನಾನಿಲ್ಲದಾಗುವೆ- ನೀ

ನಿನ್ನಿರವ ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ,

ನಿನ್ನೊಡನಾಡಿ ನಾ ನಡೆವೆ ಜತೆಗೆ

ಪಕ್ಕ ಪಕ್ಕವೇ ಕಲ್ಮುಳ್ಳೊತ್ತುವಲ್ಲೂ,

ಗಮನಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ ನನ್ನಿರವ

ನೀರವತೆಯ ಸುರಿವೆ ಹಾಕುವೆ ಶಾಪ,

ನಾನು ಅಜೇಯ, ಹಾಗೆಂದು

ನೀನಂದುಕೊಂಡೆ,

ಕಣ್ತೆರೆದು ನೋಡಬೇಕಿತ್ತು ಒಮ್ಮೆ

ಕಾಣಬಹುದಿತ್ತು ನನ್ನೊಳಗಿನ ಬಲ್ಮೆ,

ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ ನಿನ್ನದೇ ಆರ್ಭಟ

ಕೂಗಾಡುವೆ ನಾನು -ನಾನು,

ಗೊತ್ತಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ ..ನನಗೆ

“ನಾವು” ಹೇಗಾಯಿತೋ  “ನಾನು”!!

ನಾವು ಆಗಿದ್ದೆವು “ಏಕ” ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ “ಏಕ”,

ಆದರೂ ನಿನ್ನಲೋಕವು ನಾನು

ಎನ್ನುವ  ”ಏಕ”

ದಿಟದಲ್ಲಿ ನಾವು ನಾವಾಗಿದ್ದೆವು- ಅನೇಕ...

ನಾನು -ಹೋಗಿ, ನಾವು.

ಜೊತೆ-ಜೊತೆಗೆ

ಸ್ನೇಹಿತ ಮಂಜುನಾಥ್ ಹೊಳೆನರಸೀಪುರ ರವರ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಕವನದ ಮೂಲಕ ಭಾವ ಸೂಚಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ...

ಕುವೈತಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿವಾಹ – ರಿವಾಜುಗಳು

ಕುವೈತಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿವಾಹ – ರಿವಾಜುಗಳು

(ಚಿತ್ರಗಳು: ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ನಿಂದ, Fotos from a Blog on internet) 

ಸಾಮಾಜಿಕ ನಡೆ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಬಹುಶಃ ಧರ್ಮದ ಕಟ್ಟಳೆಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಊಹೆ, ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಂ ವಿವಾಹ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಪರಂಪರೆ ಮತ್ತು ಪದ್ಧತಿಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತವೆ. ಈ ಅನಿಸಿಕೆ ಬಹುಶಃ ನಾನು ಈಗ ನೆಲೆನಿಂತ ನಾಡು “ಕುವೈತ್”ಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಕುವೈತ್ ತನ್ನ ಇತರ ನೆರೆಯ ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಷ್ಟು ಕಟ್ಟಾ ಇಸ್ಲಾಮ್ ಪದ್ಧತಿಗಳಿಗಿಂತಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಡಿಲ ಸಮಾಜಿಕ ನಡೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ಅನಿವಾಸಿಗಳ ಅನಿಸಿಕೆ. ಇದು ಅವರ ವಿವಾಹ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲೂ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ. ಆಧುನಿಕ ಜಗತ್ತಿನ ಆಡಂಬರ, ಸಡಗರದ ಮೋಜು ಕುವೈತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದರೂ ಕೆಲವು ಪಾರಂಪರಿಕ ’ರಿವಾಜು’ಗಳು ಇವರ ವಿವಾಹ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿವೆ.

          ಮದುವೆಗೆ ಸೂಕ್ತ ಎನಿಸುವ ಹುಡುಗಿ (ವಧು)ಯನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆ (ಈಗೀಗ ಹುಡುಗ ನೋಡಿ ಒಪ್ಪಿ ತಿಳಿಸಿ ಮುಂದಿನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡುವುದೂ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವಂತೆ, ನಡೆದಿದೆ) ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ ಎಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ “ಅಲ್-ಖಿತ್ಬಾಹ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ಎರಡೂ ಕಡೆಯವರಿಂದ ಮದುವೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ವಧುವಿಗೆ ವರನ ಕಡೆಯಿಂದ ವಧುದಕ್ಷಿಣೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ಕೊಡಲಾಗುವ “ಅಲ್-ಮೆಹರ್” ಮೊಬಲಗಿನ ಬಗ್ಗೆ ನಿರ್ಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುವ ಮತ್ತು ಮದುವೆಯ ದಿನವನ್ನು ಗೊತ್ತುಪಡಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಸಮಾವೇಶವನ್ನು “ಅಲ್-ಮಲ್ಚಾ” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ವಧೂ-ವರರನ್ನು ಮದುವೆಗೆ ಅಣಿಮಾಡುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಿದ್ಧತೆಗಳಿಗೆ ಅಂಕಿತ ಬಿದ್ದಂತೆಯೇ. ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವಧುವಿಗೆ ವರ ಕೊಡುವ ಆಭರಣಗಳನ್ನೂ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉಂಗುರ “ಅಲ್-ದೆಬ್ಲ” ಮತ್ತು ಕಂಠಿಹಾರ (ನೆಕ್ಲೆಸ್) “ಅಲ್-ಷೆಬ್ಕಾ” ಮುಂತಾದುವುಗಳ ಸಲ್ಲಿಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಕೆಲವೆಡೆ ವರನ ಕಡೆಯಿಂದ ವಧುವಿಗೆ “ಅಲ್-ದಜಾಹ್” ಅಥವಾ ವಧುಸರಂಜಾಮು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎರಡು ಜೋಡಿ ವಧುವಿನ ಉಡುವ ಬಟ್ಟೆ, ಪಲ್ಲಂಗ ಅಥವಾ ಮಂಚದ ಹಾಸುಗೆಯ ಹೊದಿಕೆ (ಬೆಡ್ ಶೀಟ್) ಮತ್ತು ಹೊದಿಕೆ (ಬ್ಲಾಂಕೆಟ್) ಇರುತ್ತವೆ.

          ಇಸ್ಲಾಂ ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಧುವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆಯ (ನಿಕಾಹ್) ಪ್ರಮುಖ ಸಮಾರಂಭ ನಡೆಯುವುದು ಬಹುಪಾಲು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಪಾಲಿಸಲಾಗುವ ಏಕಪ್ರಕಾರದ ಪದ್ಧತಿ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯೂ ಈ ಪದ್ಧತಿ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ನೋಡಿರುವ ಹಲವಾರು ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವುದರಿಂದ ನನಗೆ ಖಾತರಿಯಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಶಾದಿಮಹಲ್ ಅಥವಾ ಮದೆವೆ ಛತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ವಧು-ವರರ ಸೌಕರ್ಯ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಮದುವೆ ಸಮಾರಂಭ ನಡೆಯುವುದು ಸಂಪ್ರದಾಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದೇ ವಿಧಾನ ಕುವೈತಿ ಮದುವೆಗಳಲ್ಲೂ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.

          ಮದುವೆಗೆ ಸಜ್ಜಾಗುವ ವಧು ಮತ್ತು ವರ ವಿಶೇಷ ಪೋಷಾಕಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತಾರೆ. ವಧು ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಸ್ವರ್ಣರಂಜಿತ ಮೇಲುಡುಗೆಯನ್ನು ತೊಟ್ಟು ವಧು ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ಬಂದ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಕೈ-ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಮೆಹಂದಿ ಬಣ್ಣದಿಂದ ಅಲಂಕೃತಳಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳನ್ನು ಕರೆತರಲು ಲಘುವಾಗಿ ಹಾಡಿಕೊಂಡು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಡೋಲು ಮೇಳಗಳ ಹೆಂಗಳೆಯರ ದಿಬ್ಬಣ ಒಂದು ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಚಾಮರಚೌಕವನ್ನು ವಧುವಿನ ಮೇಲೆ ನಾಲ್ಕೂ ದಿಶೆಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ಲಯಬದ್ಧವಾಗಿ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಕರೆತರುತ್ತಾರೆ. ವರನೂ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಅರಬಿ ಪೋಷಾಕು ಧರಿಸಿ ಮೇಲುಹೊದಿಕೆಯಾದ ಉಣ್ಣೆಯ ಕಪ್ಪುಬಣ್ಣದ “ಬಿಶ್ತ್” ಅನ್ನು ಧರಿಸಿ ಅಣಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.

          ನಂತರದ ಸಮಾರಂಭವೇ ಮದುವೆಯ ಸಮಾರಂಭ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಹೂರ್ತ ಅಥವಾ “ನಿಕಾಹ್” ಸಂಜೆಯ ಆಸ್ರ್ ನಮಾಜಿನ ನಂತರ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಬೇರೆ ಬೇರೆ ತಂಡಗಳಾಗಿ ಆಗಮಿಸುವ ವಧು ಮತ್ತು ವರನ ಕಡೆಯ ದಿಬ್ಬಣಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದು ಮದುವೆಯ ಛತ್ರ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸಿದ ಮರುಭೂಮಿಯ ಬಯಲಿನಲ್ಲಿ ಅಣಿಯಾದ ಬಿಡಾರಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ. ದಿಬ್ಬಣಾರ್ಥಿಗಳು ಅಥವಾ ಆಹ್ವಾನಿತರನ್ನು “ಮಾಜೀಮ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅವರನ್ನು ಕುವೈತಿ ಸಿಹಿ ಖಾದ್ಯಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಸ್ವಾಗತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ದಿಬ್ಬಣಾರ್ಥಿಗಳು ಪುರುಷ ಮಹಿಳಾ ತಂಡಗಳಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ವಾದ್ಯಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಹಾಡು ಮತ್ತು ನೃತ್ಯದ ಮೂಲಕ ಇತರ ದಿಬ್ಬಣಾರ್ಥಿಗಳ ಮನರಂಜನೆಗೆ ಅನುವುಮಾಡಿಕೊಡುವುದು ಇಲ್ಲಿನ ಪದ್ಧತಿ. ನಿಕಾಹ್ ಸಂಪನ್ನವಾಗಬೇಕಾದರೆ ಮದುವೆಯ ಕರಾರು ಪತ್ರದ ಒಪ್ಪಿಗೆಯ ಸಹಿ ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಇಲ್ಲಿ ವಧುವಿನ ತಂದೆತಾಯಿ ಅಥವಾ ಪೋಷಕರು ಮತ್ತು ವರನ ಒಪ್ಪಿಗೆಯ ನಂತರ ವಧೂವರರಿಬ್ಬರೂ ಒಪ್ಪಿಗೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲರ ಸಮಕ್ಷಮದಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಿ ಒಪ್ಪಿ ಸಹಿಹಾಕಬೇಕಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಇಬ್ಬರು ವಧುವಿನ ಮತ್ತು ವರನ ಕಡೆಯ ಸಂಬಂಧಿಗಳು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಭಾರತದಲ್ಲೂ ಮುಸ್ಲಿಂ ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. 

          ಮದುವೆಯ ನಂತರ ಔತಣಕೂಟವೂ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಸಂಭ್ರಮವನ್ನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ನಿಕಾಹ್ ನಂತರ ವಧುವಿನ ಕೈಯನ್ನು ವರನಿಗೆ ಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ಪಾಣಿಗ್ರಹಣ ಪ್ರಕಾರದ ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನೂ ಪೂರೈಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ನಂತರ ವಧೂ-ವರರು ವಧುವಿನ ಮನೆಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾರೆ, ವಧುವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಧೂವರರ ಮೊದಲ ಏಕಾಂತಕ್ಕೆ ಅನುವುಮಾಡಿಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ಎರಡೂ ಕಡೆಯ ವಧೂವರರ ಸಂಬಂಧಿಗಳು ಸೇರಿ ನಡೆಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು “ಜಲ್ವಾಹ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಜಲ್ವಾಹ್ ಪದದ ಅರ್ಥ ಮುಖತೋರಿಸುವುದು ಅಥವಾ ದರ್ಶನ ಎಂದಷ್ಟೇ. ಮೂಲತಃ ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಇಲ್ಲಿ ನೆರೆದವರಿಗೆಲ್ಲಾ (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಗಂಡಿನ ಕಡೆಯವರಿಗೆ) ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ವಧುವಿನ ಮುಖ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯೇ ಆಗಿದೆ. ವಧೂವರರು ನಿಕಾಹ್ ನಂತರ ಒಂದುವಾರಕಾಲ ವಧುವಿನ ಮನೆಯವರ ಆತಿಥ್ಯ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ವಧುವಿನ ಕಡೆಯಿಂದ ವಧುವನ್ನು ಬೀಳ್ಕೊಡುವ ಶಾಸ್ತ್ರ “ಅಲ್-ತೆಹವಾಲ್” ವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗಿಳಿಸಿದ ನಂತರ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ವಧು ಗಂಡನ ಮನೆಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾಳೆ. ಗಂಡನ ಮನೆಯವರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನವ ವಧೂವರರನ್ನು ಸುತ್ತಾಡಿಬರಲು “ಮಧುಚಂದ್ರ” ಕ್ಕೆ..ಕಳುಹಿಸುವುದು ವಾಡಿಕೆ. ಈ ವಧೂವರರ ಏಕಾಂತ ರಸಿಕಪಯಣದ ರಿವಾಜನ್ನು ಕುವೈತಿನಲ್ಲಿ “ಶಹರ್ ಅಲ್ ಅಸಲ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅದನ್ನೇ ನಾವು ಮಧುಚಂದ್ರ ಅಥವಾ ಹನಿಮೂನ್ ಎನ್ನುವುದು.     

ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳ ಎಡವಟ್ಟುಗಳು...

ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳ ಎಡವಟ್ಟುಗಳು...

     

ಇದೇನಪ್ಪಾ ಭ್ರಮಾಚಾರಿ..? ಅಂತ ಯೋಚಿಸ್ತಿದ್ದಿರಾ..?? ಬಿಡಿ ಹೆಚ್ಚು ದಿಮಾಗಿಗೆ ಕಸರತ್ತು ಮಾಡಿಸ್ಬೇಡಿ,ನಾನೇ ಹೇಳ್ತೀನಿ. ಮದುವೆ ಆದವರು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ (ಬೇಕಂತಲೇ ಅಂದ್ಕೊಳ್ಳಿ) ಹೆಂಡತಿಯನ್ನ ಅವಳ ತೌರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಾಗ ಬರುವ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯೇ “ಭ್ರಮಾಚಾರ್ಯ” ಇಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿದವನೇ “ಭ್ರಮಾಚಾರಿ”. ಇನ್ನು ಇದು ಯಾವ ನಿಘಂಟಿನ ಅರ್ಥ? ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಕೊಶ್ನೆ ಮಾಡ್ಬೇಡಿ...ನಾನು ಹೇಳ್ಬೇಕಂತಿರೋ ವಿಷಯ ಮರ್ತ್ ಹೋಗುತ್ತೆ.

          ಹಾಂ... ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳು.. ಅನಿವಾರ್ಯಕ್ಕೋ ಅಥವಾ ಪ್ರಯೋಗಾರ್ಥವೋ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಯಾವುದೇ ಹೆಣ್ಣಿನ ತಂದೆ ತಾಯಿ ತಮ್ಮ ಮಗಳನ್ನು ತವರಿಗೆ ಬರೋಕೆ ಬಿಡೊಲ್ಲ.. ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ... ಇಂತಹ ಕೆಲವು ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳು ಅಡುಗೆ ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ರೆ..ಅದನ್ನ ತಿನ್ತಾರೋ ಬಿಡ್ತಾರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ..ಆದ್ರೆ ಜಿರಳೆ, ಇರುವೆಗಳಿಗಂತೂ ಹಬ್ಬ..!! ಇನ್ನು ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರುಗಳು ಮಾಡುವ ಅವಾಂತರ ಚಿತ್ರಣ ಯಾವ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೂ ಕಡಿಮೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಒಂದು ದೇಕ್ಷಾದಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಇಟ್ಟು ಮರೆತುಹೋದ (ಮೂರು ದಿನದ್ದು) ಬೆಂಡೆಕಾಯಿ ಪಲ್ಯ (ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದರಿಂದ ಹಾಗೆ ಕರೆಯಬಹುದಷ್ಟೇ), ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಏನಿರಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಯಾವ ಫೋರೆನ್ಸಿಕ್ ಲ್ಯಾಬ್ ನವರೂ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾರರು. ಇನ್ನೊಂದರಲ್ಲಿ ಸೀದು ಕರಕಲಾದ ಕಮಟುಗಟ್ಟಿದ ಹಾಲಿನ ಅವಶೇಷಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಲೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಸ್ಥಿತಿಯ ಒಂದು ಪದಾರ್ಥ. ಇನ್ನು ಸಿಂಕಿನ ಕಥೆಯೋ ಕೇಳಲೇ ಬೇಡಿ.

ಒಬ್ಬ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೀಗೇ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನ ತವರಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದ ೧೦ ದಿನದಲ್ಲಿ ..ಮನೆಯೊಡೆಯ ನನಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ. “ಸರ್, ನೀವು ಹೇಳಿದ್ರಿ ಅಂತ ಮನೆ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ, ಮನೆ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ ಇದ್ದ ೨ ವರ್ಷವೂ ಆಹಾ ಪೂಜೆಯ ಸುಗಂಧದಿಂದ ಆಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಫಿಯ ಘಮದವರೆಗೂ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಆಸ್ವಾದಿಸಿದೆವು, ಆವಮ್ಮ ಹೋಗಿ ೫ ದಿನ ಆಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ... ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಬಚ್ಚಲು ಪೈಪ್ ಕಟ್ಕೊಳ್ತು.. ಪ್ಲಂಬರ್ನ ಕರೆಸಿ ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡ್ಸಿದೆ. ಇನ್ನೂ ೫ ದಿನ ಆಗಿಲ್ಲ ಈಗ ಮತ್ತೆ ಪೈಪ್ “ನನ್ ಕೈಲಾಗೊಲ್ಲ ಅಂತ ಕೈ ಎತ್ತಿದೆ. ಪ್ಲಂಬರ್ನ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ, ಆಯ್ಯೋ, ತರಕಾರಿ, ಮಿಕ್ಕ ಪಲ್ಯ, ಹಳಸಲು ಅನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಪೈಪನ್ನ ಜಾಮ್ ಮಾಡಿ ಸಿಲ್ಕ್ ಬೋರ್ಡ್ ಜಂಕ್ಶನ್ನೂ ನಾಚ್ಕೊಳ್ಳೋ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಂದಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಅಂದ. ಒಂದೋ ಅವರಿಗೆ ಹೋಟೆಲ್ ಊಟ ತರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಹೇಳಿ, ಇಲ್ಲ ಯಾರಾದರೂ ಪಾರ್ಟ್ ಟೈಮ್ ಅಡುಗೆಯವಳನ್ನ ಗೊತ್ತು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಹೇಳಿ. ಎರಡೂ ಆಗೊಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಮನೆ ಖಾಲಿಮಾಡೋಕೆ ಹೇಳಿ, ಅಂತ ಫೋನ್ ಕುಕ್ಕಿದ್ರು. ಸಂಜೆ ಸಿಕ್ಕ ನಮ್ಮ ಭ್ರಮಾಚಾರಿ, ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ, ಲೋ, ಅಡುಗೆ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋದನ್ನೇನೋ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಆದರೆ ಮುಸುರೆ ತೊಳಿಯೋದು ನನ್ನ ಕೈಲಾಗೊಲ್ಲ... ಅಂದ. ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬರ್ತಾಳಲ್ಲ ಆ ಕೆಲ್ಸದವಳಿಗೆ ಪಾರ್ಟ್ ಟೈಮ್ ಕೆಲ್ಸ ಹೇಳೋ, ಮಾಡ್ತಾಳೆ ಅಂದೆ...ಯಪ್ಪಾ..ಬ್ಯಾಡಪ್ಪಾ.. “ಮನೆದೇವ್ರು ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಕ್ರೇಜಿ ಸ್ಟಾರ್ ಅರವಿಚಂದ್ರನ್ ಎಡವಟ್ ಮಾಡ್ಕಂಡಂಗೆ ಮಾಡ್ಕಂಡ್ರೆ...??” ಅಂತ ಸಜೆಶನ್ ತಳ್ಳಿ ಹಾಕಿದ್ದ. ಅವನು ಹೇಳಿದ್ರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥ ಇತ್ತು ಅನ್ನಿ... ಮನೆಯೊಡತಿ ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಎರಡುದಿನಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ತೀರ್ಥಸೇವನೆ ಆಗಬೇಕು ಇವನಿಗೆ. ಮೊನ್ನೆ ಕುಡ್ದು ಓಲಾಡ್ತಾ ಪಕ್ಕದ್ಬೀದಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ನವದಂಪತಿಗಳ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಕದ ತಟ್ತಾ ಇದ್ದ... ಸದ್ಯ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಅವನನ್ನ ನೋಡೊಕೆ ನಾನು ಬಂದಿದ್ದಕ್ಕೂ ಸರಿಹೋಯ್ತು... ಕೈಹಿಡಿದು ತಂದು ಅವನ್ನ ಮನೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ಮಲಗಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದೆ !!

ಅವ್ರಿವ್ರ ಕತೆ ಇರ್ಲಿ ನಿಂದೇನು...? ಅಂತ ಕೇಳ್ತೀರಾ...??  ನನ್ನದು ಅಂತಹ ಎಡವಟ್ಗಳು ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಗಂಡಸು ಯಾವಗಲೋ ಒಮ್ಮೆ ಅಡುಗೆಗೆ ನಿಂತ್ರೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡೋದು ಗೊತ್ತಿದ್ರೂ ಎಡವಟ್ ಆಗೊಲ್ಲ ಅನ್ನುವವರು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕರಲ್ಲ ಅಂತ ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಒಲೆಯ ಮೇಲೆ ಎರಡೆರಡು ಬರ್ನರ್ ಉಪಯೋಗಿಸ್ದ್ರಂತೂ ಏನಾದರೂ ಆಗಿಯೇ ತೀರುತ್ತೆ.

ಮೊನ್ನೆ ಏನಾಯ್ತು ಅಂತೀರಿ.. ಮೀನಿನ ಸಾರು ಮಾಡಿದ್ದೆ, ಸರಿ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಸೆಡ್ಡುಹೊಡೆಯುವ ಸಾಥ್ ನೀಡೋದು ರಾಗಿ ಮುದ್ದೆ ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಕಟ್ಟಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಟೀ ಕುಡಿಯೋ ಮನಸೂ ಆಗಿತ್ತು. ಸರಿ, ಮುದ್ದೆ ಮಾಡಿ ಊಟ ಆದ ಮೇಲೆ ಜೊತೆಗೇ ಚಹಾ ಆಸ್ವಾದನೆ ಚನ್ನಾಗಿರುತ್ತೆ ಅಂತ, ಟೂ-ಇನ್-ಒನ್ ಕೆಲ್ಸ ಸುರು ಹಚ್ಕೊಂಡೆ. ಮುದ್ದೆಗೆ ಎಸ್ರಿಗೆ ನೀರಿಟ್ಟೆ, ಇನ್ನೊಂದರ ಮೇಲೆ ಅಂತಹುದೇ ಇನ್ನೊಂದು ಪಾತ್ರೆ ಇಟ್ಟು ನೀರು ಮತ್ತು ಹಾಲು (೫೦-೫೦) ಹಾಕಿ ಚಹಾಪುಡಿ ಹಾಕಿ ಕುದಿಸಿದೆ.. ಇನ್ನೊಂದು ಬರ್ನರ್ ಮೇಲೆ ಎಸರು ಕುದಿಯುವಾಗ ರಾಗಿ ಉರುಟನ್ನು ಹಾಕಿದೆ. ಆ ಕಡೆಯ ಪಾತ್ರೆಗೆ ನಂತರ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿ ಸೋಸಿ ಚಹಾ ಫ್ಲಾಸ್ಕಿಗೆ ಹಾಕಿಟ್ಟೆ. ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮುದ್ದೆಯ ಹಿಟ್ಟು ಬೆಂದಿತ್ತು, ಚನ್ನಾಗಿ ತೊಳಸಿ ಮುದ್ದೆ ಮಾಡಿ ಕ್ಯಾಸೆರೋಲ್ ಗೆ ಹಾಕಿ, ಮೀನಿನ ಸಾರನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಡೈನಿಂಗ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ತಂದಿಟ್ಟು, ತಟ್ಟೆಗೆ ಮುದ್ದೆ ಹಾಲಿ, ಮೀನಿನ ಸಾರನ್ನು ಬಟ್ಟಲಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದೆ, ಮೀನಿನ ಒಂದು ತುಂಡನ್ನು ಬಾಯಿಗಿಟ್ಟೆ..ವಾಹ್!! ವಾಹ್!! ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳೊಲ್ಲ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರು, “ಗುರೂ ನಿನ್ನ ಕುವೈತ್ ನ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಗುಡ್ ಬೈ ಹೇಳಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋದರೆ ಬರೀ ಮುದ್ದೆ-ಮೀನಿನ ಸಾರಿನ ಮೆಸ್ ನಡೆಸಿದರೂ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಸಿಟಿ ಟೆಕ್ಕಿಗಳೆಲ್ಲಾ...ಪೇಟಿಯಮ್ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ನಿನ್ನ ಇಲ್ಲಿನ ಸಂಬಳದ ಎರಡರಷ್ಟು ಕಮಾಯಿ ಆಗದೇ ಇದ್ರೆ ಹೇಳು” ಅಂತ ಹೇಳೋದು ಅನ್ನಿಸಿದ್ದಂತೂ ನಿಜ. ಸರಿ, ಮುದ್ದೆ ಮುರಿದು ಮೀನಿನ ಸಾರಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ನುಂಗಿದೆ.. ಕಣ್ಣು ಮೇಲೆ ಕೇಳಗಾಯ್ತು... ಅರೆ..ಏನಿದು..!!?? ಬಂಗಾಲಿಗಳ ರೊಸೊಗೊಲ್ಲ ಉಂಡೆನ ಮೀನಿನ ಸಾರಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ತಿಂತಾ ಇದ್ದೀನಾ..?? ನನ್ನ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಒಮ್ದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಬರೋಹೊತ್ತಿಗೆ ಮುದ್ದೆ ತುತ್ತು ಗಂಟಲು ದಾಟಿತ್ತು... ನಂಬಿಕೆ ಬರಲಿಲ್ಲ... ಇನ್ನೊಂದು ತುತ್ತು ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿದೆ...”ತ್ ತ್ ಥೂ” ಆಗಲಿಲ್ಲ ಉಗುಳಿಬಿಟ್ಟೆ.,... ಹೌದು ಮುದ್ದೆಗೆ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿದ್ದೆ!!  ನನ್ನ ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಅನ್ನ ಇತ್ತು ಅದನ್ನೇ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ತಿಂದು ಮುದ್ದೆಯ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ನಲ್ಲಿಯಕೆಳಗಿಟ್ಟು..ನೀರು ಬಿಟ್ಟೆ..!!!

ಏನೋ ಹೊಳೆಯಿತು... ಫ್ಲಾಸ್ಕ್ ತೆಗೆದು ಚಹಾ ಲೋಟಕ್ಕೆ ಬಗ್ಗಿಸಿ, ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಲೇ ಒಮ್ಮೆ ಸಿಪ್ಪರಿಸಿದೆ...”ಯಕ್..ಥೂ...”!!! ನನ್ನ ಅನುಮಾನ ನಿಜವಾಗಿತ್ತು... ಮುದ್ದೆಗೆ ಹಾಕಬೇಕಿದ್ದ ಉಪ್ಪನ್ನು ಚಹಾ ಪಾತ್ರೆಗೆ ಹಾಕಿದ್ದೆ... ಈಗ ನಲ್ಲಿ ಕೆಳಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಮುದ್ದೆಯ ಪಾತ್ರೆಯ ಜೊತೆಗೂಡಿದ್ದು ಚಹಾ ಪಾತ್ರೆ!!

ಅಡುಗೆಯನು ಅರಿಯದವರೇ ಎಡವಟ್ ಮಾಡಬೇಕೆಂದೇನಿಲ್ಲ... ಚನ್ನಾಗಿ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಎಡ್ವಟ್ ಮಾಡೋದುಂಟು...ಆದರೆ ಈ ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳು ಮಾಡುವ ಎಡವಟ್ ವಾಹ್...!! ಅವರ ಅಡುಗೆಯಷ್ಟೇ ವಿಭಿನ್ನ ವಿನೂತನ ವಿಚಿತ್ರ ವಿನೋದಮಯ ವರ್ಣನಾತೀತ.   

ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಬೇತಾಳ ಬಿದ್ದ ಬೆನ್ನಿಗೆ...

ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಬೇತಾಳ ಬಿದ್ದ ಬೆನ್ನಿಗೆ....

ಹುಣಿಸೆ ಮರಕ್ಕೆ ನೇತ್ ಬಿದ್ದಿದ್ ಬೇತಾಳ .. ಸಾವ್ರ ವಿಕ್ರಮನ್ ಎಗ್ಲಿಗ್ ಬಿದ್ ನಡಿಯೋಲೇ ಮಸಾಣ್ತಾಕ್ಕೆ.. ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಕತೆ ಯೋಳ್ತೀನಿ.. ಅಂತ ಅಂದ ಜಬರ್ದಸ್ತ್ ಮಾಡಿ ವಿಕ್ರಮನ್ ನಡೆಯೊಂಗ್ ಮಾಡಿ..ಕತೆ ಯೋಳಕ್ಕೆ ಸುರು ಅಚ್ಕಂತು....

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಸಾವ್ಕಾರ ಎಂಕ್ಟನ್ನ ಕರೆ ಕಳುಸ್ದ..

ಬಿದ್ನೋ ಎದ್ನೋ ಅಂತ ಎಂಕ್ಟ ಸಾವ್ಕಾರ್ನ ಅಟ್ಟಿತಾಕ್ಕೋದ..

ಅಲ್ನೋಡ್ತಾನೆ.. ಬೀರೇಶ, ಮಂಕ, ಟೇಲರ್ ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ, ಮಲ್ಗೆ ಮುನಿಯಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಜಮಾಯ್ಸವ್ರೆ... ಎಲ್ರೂ ಮಕ್ಮಕ ನೋಡ್ತಾ ಕುಂತವ್ರೆ...

ಮಂಕ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಕೇಳ್ದ...

"ಎಂಕ್ಟಣ್ಣೋ ನಿನ್ನೂ ಕರೆ ಕರ್ಸಿದ್ರಾ ಸಾವ್ಕಾರ್ರು..?? ಮಗಳ್ಮದ್ವೆ ಐತೆ ಅಂತ ಒದ್ದಾಡ್ತ ಇದ್ದೆ.., ಏನಪ್ಪಾ ಗಾಚಾರ.. ಕಣಜ್ದಾಗೆ ಬಿದ್ದಿರೋ ಜ್ವಾಳಾ ಕೊಡು ಬಾಕಿಗೆ ಜಮಾ ಆಕ್ಕತೀನಿ ಅಂದ್ರೆ ..ಏನ್ಮಾಡೀಯೇ..." ?? ಅಂದ

ಅವನಿಗೆ ಅವನ ಕಣದಲ್ಲಿ ರಾಶಿ ಹಾಕಿದ್ದ ರಾಗಿ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಇದ್ದಿದ್ಕೆ..ಆ ಪಾಟಿ ಚಿಂತೆ ಆಗಿತ್ತು ಅಂತ ಬ್ಯಾರೆ ಯೋಳ್ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ..

ಆಳು ನಿಂಗ ಬಂದು ಕರ್ದ...

"ಎಂಕ್ಟಣ್ಣೋ ಸಾವ್ಕಾರ್ರು ಕರೀತಾವ್ರೆ...ಹಜಾರ್ದಾಗ್ ಕುಂತವ್ರೆ ಬಾ.." ಅಂದ

ಅವನ್ ಹಿಂದೆ ಹೊಂಟ ಎಂಕ್ಟ.. ಕಟ್ಕನ್ ಹಿಂದೆ ಕುರಿ ಒಂಟಂಗೆ....

ಅರ್ದ ಗಂಟೆಗೆ ..ಹೊರಕ್ ಬಂದ ಎಂಕ್ಟ...

ಇಮಾಮ್ ಕೇಳ್ದ.." ಏನಪ್ಪಾ ಎಂಕ್ಟ..ೋಗೋವಾಗ ತುಸ್ ಅಂತ ಇದ್ದೋನು.. ಬರೋವಾಗ ಫಿರೀಲ್ ಲಂಗ ಗುಬ್ರಾಕುದ್ರೆ ಅರಳ್ಕತಾದಲ್ಲ ..ಅಂಗೆ ಅರಳೈತೆ ಮಕ/" ಏನಂದ ಸಾವ್ಕಾರ...

"ಇಮಾಮಣ್ಣ..ಇನ್ನೇನಂದಾನೂ..., ಬಾಕಿ ಕೊಟ್ ಮಗ್ಳ್ ಮದವೆ ಮಾಡು ಅಂದಿರ್ತಾನೆ... ಬ್ಯಾಂಕಿಂದ ಸಾಲ ತಗೊಂಡಿರೋದು ಗೊತ್ತಾಗಿರ್ತದೆ.." ಅಂದ್ರು ರಾಮಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರು...ವಿ಼ಷಯ ತಿಳಿದು 'ಏನು' ಅಂತ ವಿಚಾರ್ಸೋಕೆ ಬಂದಿದ್ದೋರು..

"ಇಲ್ಲ ಮೇಟ್ರೇ.. ಮಗಳ್ಮದ್ವೆ ಮಾಡಾಕೆ ಏನ್ಮಾಡ್ದೆ ಎಂಕ್ಟ..? ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಬ್ಯಾಡ.. ಒಂದೈವತ್ ಕೊಡ್ತೀನಿ.. ಜಂ ಅಂತ ಮದ್ವೆ ಮಾಡು.. ನಿದಾನಕ್ಕೆ ಮುಂದಿನ ಕಿತ ಫಸಲು ಬಂದ್ಮ್ಯಾಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ತೀರ್ಸುವಂತೆ, ಅಂತ ನೋಡಿ.,..500 ರೂಪಾಯಿ ಕಂತೆ ಕೊಟ್ಟವ್ರೆ..."

ರಾಮಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರುಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿ... "ಸರಿ..ಒಳ್ಳೇದೇ ಆಯ್ತು.. ಈವಾಗ ಮೋದಿಯೋವ್ರು 500, 1000 ನೋಟು ನಡಿಯಾಕಿಲ್ಲ ಅಂದವ್ರೆ..., ನೀನು ಬ್ಯಾಂಕಿಗ್ ಹೋಗಿ.. ಎಲ್ಲಾ ಬದ್ಲಾಯಿಸ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ, ಜ್ವಾಳ ಮಾರಿದ್ ದುಡ್ಡು ಅಂತ ಯೋಳು ಕೇಳುದ್ರೆ...ರೈತರ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಾಕಿಲ್ಲ...ಅಂಗೇನಾರಾ ಕೇಳುದ್ರೆ..!! ಆಯ್ತಾ..ಓಗು..ಓಗು.."

"ಮಂಕ..ನಿನ್ನೂ ಕರ್ದವ್ರೆ ಓಗು... ನಿಂಗೂ ಮಗನ್ ಓದ್ಗೆ ದುಡ್ ಕೊಡ್ಬೌದು..ಓಗು.." ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ...ಎಂಕ್ಟ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಕಡೀಕ್ ಒಂಟ...

ಮೇಷ್ಟ್ರು...ಮಂಕನ್ನ ಸಾವ್ಕಾರ್ರ ಹಜಾರಕ್ ಕಳ್ಸಿ ..ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗ್ತಾ ಶಾಲೆ ಕಡೆ ಒಂಟ್ರು....

ಬೇತಾಳ ಕತೆ ನಿಲ್ಸಿ...ಈಗ ಯೋಳು...ಓದಿರೋ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ ತಪ್ ಮಾಡ್ ಬೌದಾ.. ಅವ್ರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿನಾ...??

ಈಗ ನೀವು ಹೇಳಿ... ಮೇಷ್ಟ್ರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿನಾ? ಸಾವ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದು ಓಕೆನಾ..??

ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಭೇತಾಳ ಬಿದ್ದ ಬೆನ್ನಿಗೆ...

ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಭೇತಾಳ ಬಿದ್ದ ಬೆನ್ನಿಗೆ....

ಹುಣಿಸೆ ಮರಕ್ಕೆ ನೇತ್ ಬಿದ್ದಿದ್ ಭೇತಾಳ .. ಸಾವ್ರ ವಿಕ್ರಮನ್ ಎಗ್ಲಿಗ್ ಬಿದ್ ನಡಿಯೋಲೇ ಮಸಾಣ್ತಾಕ್ಕೆ.. ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಕತೆ ಯೋಳ್ತೀನಿ.. ಅಂತ ಅಂದ ಜಬರ್ದಸ್ತ್ ಮಾಡಿ ವಿಕ್ರಮನ್ ನಡೆಯೊಂಗ್ ಮಾಡಿ..ಕತೆ ಯೋಳಕ್ಕೆ ಸುರು ಅಚ್ಕಂತು....

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಸಾವ್ಕಾರ ಎಂಕ್ಟನ್ನ ಕರೆ ಕಳುಸ್ದ..

ಬಿದ್ನೋ ಎದ್ನೋ ಅಂತ ಎಂಕ್ಟ ಸಾವ್ಕಾರ್ನ ಅಟ್ಟಿತಾಕ್ಕೋದ..

ಅಲ್ನೋಡ್ತಾನೆ.. ಬೀರೇಶ, ಮಂಕ, ಟೇಲರ್ ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ, ಮಲ್ಗೆ ಮುನಿಯಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಜಮಾಯ್ಸವ್ರೆ... ಎಲ್ರೂ ಮಕ್ಮಕ ನೋಡ್ತಾ ಕುಂತವ್ರೆ...

ಮಂಕ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಕೇಳ್ದ...

"ಎಂಕ್ಟಣ್ಣೋ ನಿನ್ನೂ ಕರೆ ಕರ್ಸಿದ್ರಾ ಸಾವ್ಕಾರ್ರು..?? ಮಗಳ್ಮದ್ವೆ ಐತೆ ಅಂತ ಒದ್ದಾಡ್ತ ಇದ್ದೆ.., ಏನಪ್ಪಾ ಗಾಚಾರ.. ಕಣಜ್ದಾಗೆ ಬಿದ್ದಿರೋ ಜ್ವಾಳಾ ಕೊಡು ಬಾಕಿಗೆ ಜಮಾ ಆಕ್ಕತೀನಿ ಅಂದ್ರೆ ..ಏನ್ಮಾಡೀಯೇ..." ?? ಅಂದ

ಅವನಿಗೆ ಅವನ ಕಣದಲ್ಲಿ ರಾಶಿ ಹಾಕಿದ್ದ ರಾಗಿ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಇದ್ದಿದ್ಕೆ..ಆ ಪಾಟಿ ಚಿಂತೆ ಆಗಿತ್ತು ಅಂತ ಬ್ಯಾರೆ ಯೋಳ್ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ..

ಆಳು ನಿಂಗ ಬಂದು ಕರ್ದ...

"ಎಂಕ್ಟಣ್ಣೋ ಸಾವ್ಕಾರ್ರು ಕರೀತಾವ್ರೆ...ಹಜಾರ್ದಾಗ್ ಕುಂತವ್ರೆ ಬಾ.." ಅಂದ

ಅವನ್ ಹಿಂದೆ ಹೊಂಟ ಎಂಕ್ಟ.. ಕಟ್ಕನ್ ಹಿಂದೆ ಕುರಿ ಒಂಟಂಗೆ....

ಅರ್ದ ಗಂಟೆಗೆ ..ಹೊರಕ್ ಬಂದ ಎಂಕ್ಟ...

ಇಮಾಮ್ ಕೇಳ್ದ.." ಏನಪ್ಪಾ ಎಂಕ್ಟ..ೋಗೋವಾಗ ತುಸ್ ಅಂತ ಇದ್ದೋನು.. ಬರೋವಾಗ ಫಿರೀಲ್ ಲಂಗ ಗುಬ್ರಾಕುದ್ರೆ ಅರಳ್ಕತಾದಲ್ಲ ..ಅಂಗೆ ಅರಳೈತೆ ಮಕ/" ಏನಂದ ಸಾವ್ಕಾರ...

"ಇಮಾಮಣ್ಣ..ಇನ್ನೇನಂದಾನೂ..., ಬಾಕಿ ಕೊಟ್ ಮಗ್ಳ್ ಮದವೆ ಮಾಡು ಅಂದಿರ್ತಾನೆ... ಬ್ಯಾಂಕಿಂದ ಸಾಲ ತಗೊಂಡಿರೋದು ಗೊತ್ತಾಗಿರ್ತದೆ.." ಅಂದ್ರು ರಾಮಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರು...ವಿ಼ಷಯ ತಿಳಿದು 'ಏನು' ಅಂತ ವಿಚಾರ್ಸೋಕೆ ಬಂದಿದ್ದೋರು..

"ಇಲ್ಲ ಮೇಟ್ರೇ.. ಮಗಳ್ಮದ್ವೆ ಮಾಡಾಕೆ ಏನ್ಮಾಡ್ದೆ ಎಂಕ್ಟ..? ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಬ್ಯಾಡ.. ಒಂದೈವತ್ ಕೊಡ್ತೀನಿ.. ಜಂ ಅಂತ ಮದ್ವೆ ಮಾಡು.. ನಿದಾನಕ್ಕೆ ಮುಂದಿನ ಕಿತ ಫಸಲು ಬಂದ್ಮ್ಯಾಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ತೀರ್ಸುವಂತೆ, ಅಂತ ನೋಡಿ.,..500 ರೂಪಾಯಿ ಕಂತೆ ಕೊಟ್ಟವ್ರೆ..."

ರಾಮಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರುಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿ... "ಸರಿ..ಒಳ್ಳೇದೇ ಆಯ್ತು.. ಈವಾಗ ಮೋದಿಯೋವ್ರು 500, 1000 ನೋಟು ನಡಿಯಾಕಿಲ್ಲ ಅಂದವ್ರೆ..., ನೀನು ಬ್ಯಾಂಕಿಗ್ ಹೋಗಿ.. ಎಲ್ಲಾ ಬದ್ಲಾಯಿಸ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ, ಜ್ವಾಳ ಮಾರಿದ್ ದುಡ್ಡು ಅಂತ ಯೋಳು ಕೇಳುದ್ರೆ...ರೈತರ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಾಕಿಲ್ಲ...ಅಂಗೇನಾರಾ ಕೇಳುದ್ರೆ..!! ಆಯ್ತಾ..ಓಗು..ಓಗು.."

"ಮಂಕ..ನಿನ್ನೂ ಕರ್ದವ್ರೆ ಓಗು... ನಿಂಗೂ ಮಗನ್ ಓದ್ಗೆ ದುಡ್ ಕೊಡ್ಬೌದು..ಓಗು.." ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ...ಎಂಕ್ಟ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಕಡೀಕ್ ಒಂಟ...

ಮೇಷ್ಟ್ರು...ಮಂಕನ್ನ ಸಾವ್ಕಾರ್ರ ಹಜಾರಕ್ ಕಳ್ಸಿ ..ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗ್ತಾ ಶಾಲೆ ಕಡೆ ಒಂಟ್ರು....

ಭೇತಾಳ ಕತೆ ನಿಲ್ಸಿ...ಈಗ ಯೋಳು...ಓದಿರೋ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ ತಪ್ ಮಾಡ್ ಬೌದಾ.. ಅವ್ರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿನಾ...??

ಈಗ ನೀವು ಹೇಳಿ... ಮೇಷ್ಟ್ರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿನಾ? ಸಾವ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದು ಓಕೆನಾ..??

ಫಲಿತಾಂಶ.... ಪರೀಕ್ಷೆಗಳದ್ದು ..ಜೀವನದ್ದಲ್ಲ

ಫಲಿತಾಂಶ.... ಪರೀಕ್ಷೆಗಳದ್ದು ..ಜೀವನದ್ದಲ್ಲ

ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಹೊರಡುವನಿದ್ದೆ... ಮನೆ ಬಾಗಿಲಬಳಿ ನಮ್ಮ ಊರಿನ ಚೇರ್ಮನ್ ರ ಮುತ್ಯಾ (ಮನೆ ಆಳಾದ್ರೂ ಅವನನ್ನ ಮನೆ ಮಗನಷ್ಟೇ ಚನ್ನಾಗಿ ನೋಡ್ಕೋತಿದ್ರು ಚೇರ್ಮನ್ರ ಮನೆಯವರು) ನಿಂತಿದ್ದ..

"ಏನು ಮುತ್ಯಣ್ಣ?" ಅಂದೆ

"ಆಜಾದಪ್ಪ ನೀನು ಇಸ್ಕೂಲ್ ತಾಕ್ಕೆ ಓಗ್ತೀಯಲ್ಲಾ.. ನಮ್ ಚಂದ್ರವ್ವನ ರಿಸಲ್ಟೂ ನೋಡ್ಕಂಬರ್ಬೇಕಂತೆ, ಅವ್ವಾರು ಯೋಳಿದ್ದು" ಅಂದ

"ಯಾಕೆ ಚಂದ್ರಿ ಬರೊಲ್ವಂತಾ..?" ಅಂದೆ

"ಏನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ, ನೀವೇ ನೋಡ್ಕಂಬರ್ಬೇಕಂತೆ"... ಅಂದ.

ಸರಿ, ಸೈಕಲ್ ಹತ್ತಿ, ಅಮ್ಮ ಅಪ್ಪಂಗೆ ಹೇಳಿ.. ನಾಲಕ್ಕು ಕಿ.ಮೀ ದೂರದ ಸಿಂಗೂರಿಗೆ ಹೊರಟೆ... ಅರ್ಧ ದಾರಿ ಹೋಗಿರಬೇಕು... ಕೇರಿ ನಿಂಗ..ಆ ಕಡೆಯಿಂದ ಬರ್ತಿದ್ದ, ನನ್ನ ಕಂಡು ಸೈಕಲ್ ನಿಲ್ಲಿಸ್ದ... ಖುಷ್ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದದ್ದು ನೋಡಿ...ಪಾಸಾಗಿದ್ದಾನೆ ಅಂದ್ಕೊಂಡೆ...ಅಷ್ಟರಲ್ಲೇ ನಿಂಗ..

"ಆಜಾದೂ ..ಪಾಸ್ ಕಣೋ ನಾನು 48% ಪರ್ಸೆಂಟು...!!" ಎಂದ ಸಂಭ್ರಮದಲ್ಲೇ...

ನನಗೂ ಖುಷಿ ಆಯ್ತು...ಹೆದ್ರಿದ್ದ ,..ಎಲ್ಲಿ ಫೈಲ್ ಆಗಿಬಿಡ್ತೀನೋ ಅಂತ..

"ಅದ್ಸರಿ ಕಣೋ, ಇಷ್ಟ್ ಬೆಳಗ್ಗೆನೇ ಹೋಗ್ ಬಂದ್ಯಾ..?? ಯಾಕೆ..ನನ್ನನ್ನ ಕರೀತೀನಿ ಅಂದಿದ್ದೆ..?" ಅಂದೆ

"ಇಲ್ಲ ಕಣೋ, ಎದ್ರಿಕೆ ಇತ್ತು, ಫೇಲಾದ್ರೆ ಮುಖ ಎಲ್ಲಾರ್ಗೂ ಹೆಂಗೆ ತೋರ್ಸೋದು ಅಂತ ಯಾರೂ ಬರೋಕೆ ಮುಂಚೇನೇ ನೋಡಾನ ಅಂತ ಬಂದ್ಬಿಟ್ಟೆ" ಅಂದ...ಸದ್ಯ ಎನ್ನುವಂತೆ

“ಮತ್ತೆ ಇನ್ನೂ ಯಾರು ಯಾರು ಪಾಸು…? ಯಾರು ಫೈಲು..?” ಕೇಳಿದೆ.

“ಈ ಸಲ ಸ್ಕೂಲಿಂದು ತುಂಬಾ ಕಮ್ಮಿ ರಿಸಲ್ಟು ಕಣೋ, 65% ಉಡುಗ್ರು (ಅವನ ಮಾತಲ್ಲಿ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳು ಅಂತ) ಪಾಸಂತೆ… ಕಳ್ದ ಸಲಕ್ಕಿಂತ 15% ಕಮ್ಮಿ, …

“ಇನ್ನೊಂದ್ ಇಸ್ಯ ಗೊತ್ತಾ..?” ಕುತೂಹಲದಿಂದ ನನ್ನ ಕೇಳಿದ..

ಏನು? ಎನ್ನುವಂತೆ ಹುಬ್ಬೇರಿಸಿದೆ…

“ನಮ್ಮ… ವಿವೇಕ…ಅದೇ ಕಣೋ… ಊರಬಾಕ್ಲು ರಾಮಣ್ಣನ್ ಮಗ,.. ಫೇಲಂತೆ… ನಮ್ ಸ್ಕೂಲ್ ಪೀಯೋನು ಯೋಳ್ತಿದ್ದ, ಒತ್ತಾರೆ ಬಂದು ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಓದ್ನಂತೆ, ಬಲೇ ಅತ್ನಂತೆ…. ಪಾಪ..!! ಸೆಕೆಂಡ್ ಕ್ಲಾಸು ಕಂಡಿತಾ ಬತ್ತದೆ ಅಂತಿದ್ದ” ಎಂದ, ಇವನೇ ಫೇಲಾದ ಹಾಗೆ ಬೇಸರ ಪಟ್ಕೊಂಡು…

“ಹೌದೇನೋ…?? “ ನನಗೂ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಆಗಿತ್ತು, ವಿನಯ ಓದೋ ಹುಡುಗ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಿದ್ದ ಮೇಷ್ಟರುಗಳಿಗೂ ನಂಬಿಕೆ ಆಗ್ಲಿಲ್ವಂತೆ…  

“ಅದ್ಸರಿ, ನಂದು, ನಾಗೇಶಂದು ಚಂದ್ರಿದು…ರಿಸಲ್ಟು ನೋಡಿದ್ಯಾ..??”

“ಅಯ್ಯೋ ಇಲ್ಲ ಆಜಾದು…, ಈ ಸಲ ಬರೀ ರೋಲ್ ನಂಬರ್ ಆಕಿದ್ರು, ಎಸ್ರು ಇಲ್ಲ…” ಅಂದ..

“ಒಳ್ಲೇದೇ ಬಿಡೋ, ಇಲ್ಲಾಂದ್ರೆ ಕೆಲವ್ರು ಅಪ್ಪಾಪೋಲಿಗಳು, ಹೆಸರು ನೋಡಿ, ಫೇಲಾಗಿದ್ರೆ ಊರಲ್ಲೆಲ್ಲಾ ಡಂಗೂರ ಹೊಡೀತಾರೆ..,.. ಸರಿ ನೀನು ಹೊರಡು, ನಾನು ರಿಸಲ್ಟ್ ನೋಡ್ಕೊಂಡು ಬರ್ತೀನಿ” ಅಂತ ಅವನಿಗೆ ಬೈ ಹೇಳಿ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಹೊರಟೆ…

ಸ್ಕೂಲಿನ ಹತ್ತಿರ ಬರ್ತಿದ್ದ ಹಾಗೇ, ಕನ್ನಡದ ಮೇಷ್ಟರು ಕೆ.ಎಸ್.ಆರ್. “ಏನಪ್ಪಾ ಆಜಾದೂ ಕನ್ನಡದಲ್ಲಿ ಪ್ರಥಮ ನೀನು.. ಅಭಿನಂದನೆ ಕಣಯ್ಯಾ..” ಅಂತ ಹೇಳಿ ಆಫೀಸಿನೊಳಕ್ಕೆ ಹೋದರು… ಅವರವರ ವಿಷಯ ಅವರವರಿಗೆ ಮುಖ್ಯ ಅಲ್ವೇ,, ಧನ್ಯವಾದ ಸರ್..ಅಂತ, ನೋಟೀಸ್ ಬೋರ್ಡ್ ಕಡೆಗೆ ಹೊರಟೆ..

ಹೆಚ್.ಎಮ್. ನರಸಿಂಹಾಚಾರ್ ಸಿಕ್ರು… ಏನಯ್ಯಾ ಆಜಾದು.. ಹೀಂಗಾ ಮಾಡೋದು…?? ಅಂದರು ಹುಬ್ಬು ಗಂಟಿಕ್ಕಿ

ನನಗೆ ಗಾಬರಿಯಾಯ್ತು…”ಏನ್ಸರ್, ಏನಾಯ್ತು..ಅಂದೆ,?”

“ಅಲ್ಲ ಕಣಯ್ಯಾ ನನ್ನ ಸಬ್ಜೆಕ್ಟು, ಮ್ಯಾತ್ಸು.. ಅದ್ರ ಮೊದಲ ಸ್ಥಾನಾನ ನಾಗೇಶನಿಗೆ ಬಿಟ್ಕೊಟಿದ್ದೀಯಲ್ಲಯ್ಯಾ?” ಅಂದರು.. ಎರಡು ಮಾರ್ಕ್ಸ್ ಹೆಚ್ಚು ತೆಗೆಯೋಕೆ ಏನಾಗಿತ್ತು…? ಆ ಮೇಲೆ ಬಾ ಆಫೀಸ್ ರೂಮಿಗೆ ” ಹೀಗೆಂದು ಹೇಳುತ್ತಾ.. ಆಫೀಸ್ ರೂಮಿನೆಡೆಗೆ ಹೊರಟರು…

“ಅಲ್ಲ…ಅವರವರ ಸಬ್ಜೆಕ್ಟ್ ಬಗ್ಗೆನೇ ಹೇಳ್ತಿದ್ದಾರಲ್ಲ… ನನ್ನ ಒಟ್ಟಾರೆ ಹಣೆಬರಹ ..??” ಎಂದುಕೊಂಡು ನೋಟೀಸ್ ಬೋರ್ಡ್ ಕಡೆ ಹೊರಟೆ.

ಸೀನ, ನಾಗೇಶ, ಇಸ್ಮಾಯೀಲ, ಜೋಸೆಫ್, ಎಲ್ಲಾ ಅಲ್ಲೇ ಇದ್ರು..ಎಲ್ಲಾ ಖುಷಿಯಾಗಿದ್ದದ್ದು ನೋಡಿ…ಪರವಾಗಿಲ್ಲ ಎಲ್ಲಾ ಪಾಸಾಗಿದ್ದಾರೆ..!! ಅಂದ್ಕೊಂಡು ಸಮಾಧಾನದಿಂದ ನೋಟೀಸ್ ಬೋರ್ಡಿನ ಲಿಸ್ಟ್ ನೋಡಿದೆ…

ಒಮ್ಮೆ ನೋಡಿದೆ…

ಮತ್ತೊಮ್ಮೆ ನೋಡಿದೆ…!!!>???

ಅರೆ…!! ನನ್ನ ನಂಬರ್ ಇಲ್ಲ..!!!!

ಅಯ್ಯೋ ..ಆ 35% ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳಲ್ಲಿ ನಾನೂ ಸೇರ್ಕೊಂಡ್ನಾ..?? ಏನ್ ಮಾಡ್ಲಿ..ಅಪ್ಪಂಗೆ, ಸ್ನೇಹಿತ್ರಿಗೆ ಹ್ಯಾಗೆ ಮುಖ ತೋರಿಸ್ಲಿ??

ಬೆವರು ಶುರು ಆಯ್ತು..ನನ್ನ ಗಾಬರಿ ಮುಖ ನೋಡಿ.. ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿದ್ದ ರಾಘಣ್ಣ (ನಮ್ಮ ಶಾಲಾ ಹೆಡ್ ಗುಮಾಸ್ತ) …

“ಈ ಕಡೆ ಒಂದು ಲಿಸ್ಟ್ ಐತೆ ನೋಡಪ್ಪಾ ಆಜಾದೂ..” ಎಂದ ನಗುತ್ತಾ..

ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಲಿಸ್ಟ್ ಇತ್ತು…

“ಮೊದಲ ಮತ್ತು ಎರಡನೇ ದರ್ಜೆಯಲ್ಲಿ ಉತ್ತೀರ್ಣರಾದವರ ಪಟ್ಟಿ” ಅಂತ ಇತ್ತು…

ಮೇಲಿಂದ ನೋಡಿದೆ…10 ಮಂದಿಯ ನಂಬರಿನಲ್ಲಿ ನನ್ನ ನಂಬರ್ ಇರಲಿಲ್ಲ… ಅರೆ…!!! ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಗೆರೆ ಹಾಕಿ ಉದ್ದಕ್ಕೆ – ಎರಡನೇ ದರ್ಜೆ ಎಂದಿತ್ತು

ಸರಿ, ಅದರ ಪಕ್ಕದ ಲಿಸ್ಟ್ – 6 ಜನದ್ದು…

ಈ ಸಲ ಕೊನೆಯ ನಂಬರ್ ಮೇಲೆ ಅನಾಯಾಸವಾಗಿ ಕಣ್ಣು ಬಿತ್ತು… ಅದು ನನ್ನದೇ..!!!!

“ಅಬ್ಬಾ..!! ಬದುಕಿದೆಯಾ ಬಡ ಜೀವವೇ..!! ಎಂದುಕೊಂಡು ನಗುತ್ತಾ ರಾಘಣ್ಣನ ಕಡೆ ನೋಡಿದೆ… ರಾಘಣ್ಣ ನಗ್ತಿದ್ದ..ನಂತರ ಹೇಳಿದ…

“ಅಯ್ಯೋ ಆಜಾದು, ನೀನು ಫೈಲ್ ಆಗೋದು ಅಂದ್ರೇನು…?? ಫಸ್ಟ್ ಕ್ಲಾಸಲ್ಲಿ ಪಾಸಾಗಿದ್ದೀಯ… ಕೊನೆಲಿದೆ ಅಂದ್ಕೊಂಡಿದ್ದೀಯಾ.. ಅದನ್ನ ಹೋಗಿ ಹೆಚ ಮ್ ನ ಕೇಳು… ಅದೇನೋ ಕನ್ನಡ ಮೀಡಿಯಂ ಮೊದಲು ಆಮೇಲೆ ನಿಮ್ಮ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮೀಡಿಯಂ ನಂಬರು ಅಂತ ಹೇಳ್ತಿದ್ರು ಹೆಚ್.ಎಮ್ಮೂ ಎಂದ ನಗುತ್ತಾ.

ಆಫೀಸ್ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಆಗಲೇ ಇಬ್ಬರು ಕನ್ನಡ ಮೀಡಿಯಂ ನವರು ಮೂವರು ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮೀಡಿಯಮ್ಮಿನವರು ಹೆಚ್ ಎಮ್ ಹತ್ರ ಮಾತನಾಡ್ತಿದ್ರು.

ನನ್ನ ನೋಡಿ… ಹೆಚ್ ಎಮ್… “ಬಾರಪ್ಪಾ, ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಕನ್ನಡ ಮೀಡಿಯಮ್ಮೇ ಫಸ್ಟೂ…, ಎಂದರು ನನ್ನ ಮುಖ ನೋಡ್ತಾ.., ಆದರೆ ಮಿಕ್ಕ ನಂತರದ ನಾಲಕ್ಕೂ ಇಂಗ್ಲೀಷ್ ಮೀಡಿಯಮ್ ನವ್ರದ್ದು.. ನಿನ್ನದು ಓವರ್ ಆಲ್ ಮೂರನೇ ಸ್ಥಾನ .ಅಂದ್ರು…”

ಮನಸಿಗೆ ಸಮಾಧಾನ ಆಯ್ತು… ಪಕ್ಕದಲ್ಲೇ ಇದ್ದ, ಬಸ್ಯ, ಸೀನರನ್ನ ತಬ್ಬಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾ ಕಂಗ್ರಾಟ್ಸ್ ಕಣ್ರೋ ಅಂದೆ…

ಹೆಚ್. ಎಮ್.. ಅಲ್ಲ ಕಣೋ ಬಸ್ಯ ಕನ್ನಡ ಮೀಡಿಯಮ್ಮು ನಿನಗೆ ಗೊತ್ತಾಗೋಯ್ತು, ಸೀನ ಸೆಕೆಂಡ್ ಅಂತ ಹ್ಯಾಗ್ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು..? ಅಂದರು…

ಪೈಪೋಟಿ ಮೊದ್ಲಿಂದ್ಲೂ ನನಗೂ ಅವನಿಗೂ ಅಲ್ವೇ ಸರ್ ಇದ್ದದ್ದು ಎಂದೆ…

“ಹೌದು ನೋಡು, ನೀನು ಸ್ಕೂಲ್ ಯೂನಿಯನ್ನು, ಡಿಬೇಟು, ನಾಟಕ ಅಂತ ಹೋಗದೇ ಇದ್ದಿದ್ರೆ, ಫಸ್ಟ್ ನೀನೇ ಆಗ್ತಿದ್ದೆ.., ಏನಾದರೂ ಪಡೀಬೇಕು ಅಂದ್ರೆ ಏನಾದರೂ ಕಳ್ಕೊಳ್ಳಲೇ ಬೇಕು. ಅಲ್ವಾ?? ಎಂದರು.

ಹೌದು ಸರ್ ಎನ್ನುತ್ತಾ ರಿಸಲ್ಟ್ ನ ಪೂರ್ತಿ ವಿವರಗಳನ್ನು ಚರ್ಚಿಸಿ ಆಫೀಸ್ ರೂಮಿಂದ ಹೊರಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ, ಸಿಬ್ಭಂದಿ ಸಿಹಿ ಕೊಡಿಸಿ ಅಂತ ಎರಡನೇ ಲಿಸ್ಟ್ ನ ನಮ್ಮೆಲ್ಲರನ್ನ ಸುತ್ತುವರೆದರು.. ಅಲ್ಲಿಯೇ ಇದ್ದ ಶಾಮ್ ಸ್ವೀಟ್ಸ್ ನಿಂದ ಬೂಂದಿ ಲಡ್ಡು, ಖಾರಸೇವೆ ತರಿಸಿ ಹಂಚಿದೆವು, ಹಾಗೆಯೇ ಸ್ವಲ್ಪ ಹೊತ್ತು ಮಾತನಾಡಿ ಊರ ಕಡೆ ಹೊರಟೆವು.

ಸಿಂಗೂರಿನ ಎಲ್ಲೆ ದಾಟಿರಲಿಲ್ಲ, ಚಂದ್ರಿ ರಿಸಲ್ಟ್ ವಿಷಯ ನೆನಪಾಯ್ತು… ಅರೆ ನೋಡಲೇ ಇಲ್ವಲ್ಲಾ…!!

ವಾಪಸ್ಸಾದೆ ಸ್ಕೂಲಿಗೆ ಮತ್ತೆ, ಹೊರಟೆ ನೋಟೀಸ್ ಬೋರ್ಡಿನತ್ತ..  ಪುಟ್ಟ ಲಿಸ್ಟಲ್ಲಿ ಅವಳ ಹೆಸರಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ಈಗಾಗಲೇ ಖಚಿತ ಆಗಿತ್ತು. ಹಾಗಾಗಿ ಉದ್ದನೆಯ ಲಿಸ್ಟ್ ನೋಡಿದೆ.. ನನ್ನ ನಂಬರಿನ ನಂತರದ ಮೂರನೇ ನಂಬರೇ ಚಂದ್ರಿದು…

ಇಲ್ಲ.. ಮತ್ತೆ ನೋಡಿದೆ…ಇಲ್ಲ…!!!

ಖಾತರಿ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು ಅಂತ ಜೇಬಿನಲ್ಲಿದ್ದ ಸುಂದರಕ್ಕ (ಚಂದ್ರಿ ಅಮ್ಮ) ಕೊಟ್ಟ ಚೀಟಿಯನ್ನ ನೋಡಿದೆ.. ಹೌದು ಅದೇ ನಂಬರ್.. ಆದರೆ ನೋಟೀಸ್ ಬೋರ್ಡಿನ ಮೇಲೆ ಇಲ್ಲ…!!!

ಹೆಚ್ ಎಮ್ ಹತ್ರ ಹೋದೆ, ಕೇಳೋಣ ಅಂತ..

ನನ್ನ ನೋಡಿದ ಕೂಡಲೇ ಅವರೇ ಹೇಳಿದರು..”ಆಜಾದ್,  ಚಂದ್ರಮುಖಿ ಫೇಲಾಗಿದ್ದಾಳೆ..ಹೇಗೆ ತಿಳಿಸುತ್ತೀಯೋ ನೋಡು” ಎಂದರು ನನಗೆ ಸವಾಲನ್ನು ವರ್ಗಾಯಿಸುತ್ತಾ. ಚೇರ್ಮನ್ನರೇ ಹೇಳಿದ್ದರಂತೆ ಹಾಗಾಗಿ ಹೆಚ್ ಎಮ್ ಖುದ್ದಾಗಿ ರಿಸಲ್ಟ್ ನೋಡಿದ್ದರು.

ಪೆಚ್ಚಾದೆ, ನಾನೇ ಫೇಲಾದಂತೆ, ಅದರಲ್ಲೂ ಈ ವಿಷಯ ಹೇಗೆ ತಿಳಿಸೋದು…?? ಚಿಂತಿತನಾದೆ..

ಇದೇ ಯೋಚನೆಯಲ್ಲೇ ಊರಕಡೆ ಹೊರಟೆ. ಊರಿನ ಹತ್ತಿರ ಬರುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ರಾಮಣ್ಣನ ತೋಟದ ಬಾವಿ ಹತ್ತಿರ ಜನಜಾತ್ರೆ ಸೇರಿತ್ತು.. ವಿಚಾರಿಸಿದೆ, ವಿವೇಕ ಬಾವಿಗೆ ಹಾರ್ಕೊಂಡಿದ್ನಂತೆ… ಈಗಷ್ಟೇ ಊರ ಕಡೆ ಎತ್ಕೊಂಡು ಹೋದ್ರು ಎಂದರು ಅಲ್ಲಿದ್ದವರು.

ನನ್ನ ಚಿಂತೆ ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚಾಯ್ತು…ಚಂದ್ರಿ ತುಂಬಾ ಸೂಕ್ಷ್ಮ, ಮೃದು ಮನಸಿನವಳು…ಹೇಗೆ ಹೇಳುವುದು…?? ಬಾವಿ ಹತ್ತಿರ ಸೈಕಲ್ ಇಳಿದವ, ಸೈಕಲ್ ತಳ್ಳಿಕೊಂಡೇ ಯೋಚಿಸುತ್ತಾ ಹೊರಟಿದ್ದೆ…

“ಏನೋ ಆಜಾದು… ಫಸ್ಟ್ ಕ್ಲಾಸಂತೆ…?? ಆಹಾ..ಮಳ್ಳ…ಸ್ವೀಟ್ಸ್ ಕೊಡ್ಸೊಲ್ವಾ..??”

ಅವಳೇ… ತಲೆ ಎತ್ತಿದೆ..ಚಂದ್ರಿ…

ಅಲ್ಲ ಕಣೇ, ನೀನೆಲ್ಲಿಂದ ಬರ್ತಿದ್ದೀಯಾ,..? ಯಾಕೆ ರಿಸಲ್ಟ್ ನೋಡೋಕೆ ಬರ್ಲಿಲ್ಲ…?? ಅಂದೆ, ಅವಳ ನಗುಮುಖ ನೋಡಿ ಧೈರ್ಯ ಬಂದಿತ್ತು…ಅದೇ ಧೈರ್ಯದಲ್ಲೇ..ನಿನ್ನ ರಿಸಲ್ಟು ಡಮಾರ್ ಗೊತ್ತಾ..??” ಅಂದೆ… ಅಯ್ಯೋ..ನೇರವಾಗಿ ಹೇಳಿಬಿಟ್ನಲ್ಲಾ ..!! ಎಂದುಕೊಳ್ಳುತ್ತಿದ್ದಂತೆ… ಅವಳೇ..

“ಅಯ್ಯೋ ನನಗೆ ಗೊತ್ತಿತ್ತು ಕಣೋ.. ಎಕ್ಸಾಮ್ ಟಫ್ ಆಗಿದ್ದು ನೋಡೀನೇ ನನಗೆ ಡೌಟಾಯ್ತು..ಅದರ ಮೇಲೆ ಕಳೆದ ಸಲಕ್ಕಿಂತ ನಮ್ಮ ಸ್ಕೂಲಿನ ರಿಸಲ್ಟ್ 15% ಕಡಿಮೆ ಅಂತ ಅಪ್ಪ ಹೇಳ್ತಿದ್ದ..ಅಲ್ಲಿಗೆ ನನ್ನ ಹಣೆ ಬರಹ ಏನಿರಬಹುದು ಅಂತ ಗೆಸ್ ಮಾಡಿದೆ…ನಿನ್ನ ಡಲ್ ಮುಖ ನೋಡಿ ಕನ್ಫರ್ಮ್ ಆಯ್ತು” ಅಂದಳು…ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲವೇನೋ ಎನ್ನುವಂತೆ..

“ಆ ವಿವೇಕನ  ವಿವೇಕ ಎಲ್ಲಿ ಹೋಗಿತ್ತು, ಅಲ್ಲ ಫೇಲಾದ ಅಂತ ಬಾವಿಗೆ ಹಾರೋದಾ..?” ಎಲ್ಲಾ ಸಬ್ಜೆಕ್ಟಲ್ಲೂ 50-60 ತಗಂಡವನು ಮ್ಯಾತ್ಸಲ್ಲಿ ಮಾತ್ರ 26ಅಂತೆ…ಅಲ್ಲ, ಅಷ್ಟೂ ಯೋಚನೆ ಮಾಡೋದು ಬೇಡ್ವಾ? ಅವನು ಮ್ಯಾತ್ಸಲ್ಲೇ ಸ್ಟ್ರಾಂಗೂ.. ಹಾಗಿದ್ದೂ 26 ಅಂದ್ರೆ ಏನೋ ಎಡವಟ್ ಇರ್ಬೇಕೂ ಅಂತ….” ಎಂದಳು..ಅವಳ ಮುಖದಲ್ಲಿ ವಿವೇಕನ ಅವಿವೇಕಕ್ಕೆ ಬೇಸರವಿತ್ತೇ ಹೊರತು ತಾನು ಫೇಲಾದ ಬಗ್ಗೆ ಎಳ್ಳಷ್ಟೂ ಚಿಂತೆ ಇರಲಿಲ್ಲ. ಭೇಷ್ ಚಂದ್ರಿ ಎಂದುಕೊಂಡೆ…

“ಆಯ್ತು ಕಣೋ ..ಮತ್ತೆ ಮನೆ ಹತ್ರ ಬಾ… ಸ್ವೀಟ್ ತಗೊಂಡು… ಮರೀಬೇಡ..” ಎನ್ನುತ್ತಾ ತನ್ನ ಮನೆಯ ಹಿತ್ತಲ ಹಾದಿ ಹಿಡಿದಳು.

ರಜೆಯ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಅಕ್ಕನ ಊರಿಗೆ ಹೋಗಿ ಬಂದಾಗ ವಿವೇಕ ಸಿಕ್ಕ, ಅವನ ಅವಿವೇಕದ ಬಗ್ಗೆ ಬೈಯ್ತಾ..”ಥೂ ನಿನ್ನ ಫೇಲಾದ್ರೆ ಜೀವನವನ್ನೇ ಫೇಲ್ಮಾಡದಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಹೋಗೋದಾ… ಅದು ಕೇವಲ ಪರೀಕ್ಷೆ ಫಲಿತಾಂಶ ಕಣೋ, ಜೀವನದ್ದಲ್ಲ” ಎಂದೆ.

ನಗುತ್ತಾ ವಿವೇಕ, “ಸಾರಿ ಕಣೋ ಆಜಾದು, ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ಧೈರ್ಯ ಕಳಕೊಂಡೆ… ಆ ಮೇಲೆ ರೀ ಟೋಟಲಿಂಗ್ ಮಾಡಿದಾಗ ಟೈಪಿಂಗ್ ಮಿಸ್ಟೇಕ್ ನಿಂದ 62 ಎಂದು ಇದ್ದದ್ದು 26 ಆಗಿತ್ತು ಅಂತ ರಿಪೋರ್ಟ್ ಬಂದಿದೆ, ಈಗ ನಾನೂ ಕಾಲೇಜ್ ಸೇರ್ತೀನಿ”  ಎಂದ.