ಫರಕ್

Foto: Pinterest.com

ಫರಕ್

ಸಲಾಂ ಅಲೇಕುಮ್…

ವಾಲೆಕುಂ ಅಸ್ಸಲಾಮ್ ವ ರಹ್ಮತುಲ್ಲಾಹಿ ವ ಬರಕಾತುಹು …

ಒಳಗಡೆ ನನ್ನ ರೂಮಿನಲ್ಲಿ ಕಾದಂಬರಿಯೊಂದನ್ನು ಓದುತ್ತಾ ಕೂತಿದ್ದ ನನಗೆ ಅಬ್ಬಾ ಜಾನ್ ರು ಮನೆಗೆ ಬಂದವರ ಸಲಾಂ (ಶುಭ ಕೋರಿಕೆ) ಗೆ ಪ್ರತಿ ಸಲಾಂ ಕೋರಿದ್ದು ಕೇಳಿಸಿತು. ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಚಿಕ್ಕಪ್ಪನೂ ಅವರ ಮಾತಿಗೆ ದನಿಗೂಡಿಸಿದ್ದೂ ಕೇಳಿಸಿತು… ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಸೋದರಮಾವನೂ ಎಲ್ಲಿಂದಲೋ ಬಂದವನು – ಬಂದವರಿಗೆ ಸಲಾಂ ಮಾಡಿದಾಗ ಎಲ್ಲವೂ ಯೋಜಿತ ಎನಿಸಿದ್ದು ಹೌದು..  ಅದೂ ಮಾವ ಬಂದ ಎಂದರೆ ನನ್ನ ಮದುವೆ ಬಗ್ಗೆಯೇ ಎಂದು ನನಗೆ ಖಾತರಿಯಾಯ್ತು.

ನೆಪಕ್ಕೆ ಪುಸ್ತಕ ಕೈಯಲ್ಲಿ. ಕಿವಿ ಮಾತ್ರ ಸಲ್ಲಾದಲ್ಲಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಸಲ್ಲಾಪದತ್ತಲೇ ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಮಾತ್ರ ತೆರೆದಿದ್ದ ನನ್ನ ಕೋಣೆಯ ಬಾಗಿಲನ್ನು ಇನ್ನೂ ಹೆಚ್ಚು ತೆರೆಯಲು ಮುಂದಾದ ನನ್ನ ಕಾಲೇ ಸೂಚಿಸಿತ್ತು.

ಮಾವ – ಏನು ಓದಿದ್ದಾಳೆ ಮಗಳು..ಖಾನ್ಸಾಬ್ ?

ನನ್ನ ಕಿವಿ ನೆಟ್ಟಗಾಯಿತು… ಕಾಲು ಮತ್ತೆ ತನ್ನ ಚೇಷ್ಟೆ ಮುಂದುವರೆಸಿತ್ತು… ಬಾಗಿಲು ಪೂರ್ತಿ ತೆರೆದಿರಲಿಲ್ಲವಲ್ಲಾ..?

ಬಂದವರು.. ಖಾನ್ಸಾಬ್ ಎಂದದ್ದು ಮಾತ್ರ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು.. ಯಾವ ಖಾನ್ ಸಾಬ..?? ಶಾರೂಕ್ಕಾ? ಅಮೀರಾ..?? ಸಲ್ಮಾನಾ..???

“ಎಮ್ ಎಸ್ಸಿ ಮಾಡಿದ್ದಾಳೆ, ಪಿಎಚ್ಡಿ ಮಾಡಬೇಕು ಅಂತ ಹೇಳ್ತಿದ್ಳು…ಮದ್ವೆ ಮಾಡ್ಕೊ..ಗಂಡ ಮುಂದಕ್ಕೆ ಓದ್ಸಿದ್ರೆ ಓದು ಅಂದೆ….”

ಖಾನ್ಸಾಬ್ರು ಹೇಳಿದ್ದು ಕೇಳಿ ನನ್ನ ಆಸಕ್ತಿ ಹೆಚ್ಚಾಯ್ತು…

ನನ್ನ ಅಬ್ಬು ದನಿ ಕೇಳಿಸ್ತು.. “ಇವನಿಗೂ ಹುಡುಗಿ science ಓದಿರೋಳು ಆದರೆ ಒಳ್ಳೇದು ಅಂತ ಇವನ ಅಮ್ಮಿಜಾನ್ ಹೇಳ್ತಿದ್ಳು” …

ಅರೆ..ಹೌದಾ..? ನಾನು ಹೇಳಿದ್ದನ್ನ ಅಮ್ಮೀಜಾನ್..ಅಬ್ಬೂ ಕಿವಿಗೆ ಹಾಕೇ ಬಿಟ್ಟಿದ್ದಾಳಾ..?? ಡಾಕ್ಟ್ರಾದ್ರೂ ಅಮ್ಮಿಜಾನ್ ಅಬ್ಬೂ ಗೆ ಬಹಳ ವಿಧೇಯಳು…, ಒಂದು ರೀತಿಲಿ ಅಬ್ಬೂ ನ ಬಹಳವಾಗಿ ಬೆಳೆದ ಬ್ಯುಸಿನೆಸ್ ಅದರಿಂದ ಅಬ್ಬೂಗೆ ಇದ್ದ ವರ್ಚಸ್ಸೇ ಇದಕ್ಕೆ ಕಾರಣ..

ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ – ಮದುವೆ ಆದಮೇಲೆ ಇವನ ಲ್ಯಾಬಲ್ಲೇ ರೀಸರ್ಚ್ ಮಾಡ್ತಾ ಪಿ.ಎಚ್.ಡಿ ಮಾಡ್ತಾಳೆ ಬಿಡಿ.., ಅಲ್ವಾ ಭಾಭಿಜಾನ್…?

ಚಿಕ್ಕಪ್ಪ ಅಷ್ಟರಲ್ಲಿ ಕ್ಲಿನಿಕ್ ನಿಂದ ಮನೆಗೆ ಬಂದ ಅಮ್ಮಿನ ಕೇಳಿದ…

ಅಮ್ಮಿ – ಹೌದು.. ಅಂದಹಾಗೆ …ಹುಡುಗಿ ಫೊಟೋ ಇದೆಯಾ..?

ಖಾನ್ ಸಾಬ್: ಕಳುಹಿಸಿ ಕೊಡುವೆ ಬೆಹೆನ್ ಜೀ... ಒಮ್ಮೆ ನೀವೆಲ್ಲಾ ಬನ್ನಿ.. ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಹುಡುಗಿನ ನೋಡೋ ರಿವಾಜ್ ಆಗಿಬಿಡಲಿ..

ಅಮ್ಮಿ: ಆಗಲಿ ..ಭಾನುವಾರ ಬರ್ತೇವೆ ನಾವು ೬-೭ ಜನ...ಅಲ್ವಾ ಭಯ್ಯಾ..??

ಮಾಮ: ಹೌದು... ಅಂದಹಾಗೆ .. ಕಾಲೇಜ್ ಪಕ್ಕ.. ದೊಡ್ಡ ಕಾಂಪೌಂಡ್ ಇರೋ ಮನೆನೇ ಅಲ್ವಾ..? ನಿಮ್ಮದು.

ಖಾನ್ ಸಾಬ್: ಹೌದು, ಅದೇ... ಬನ್ನಿ... ಆದರೆ ಮಾಫ್ ಮಾಡ್ಬೇಕು ಹುಡುಗನ್ನ ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಬರ್ಬೇಡಿ... ಮೊದಲೇ ಹುಡುಗನಿಗೆ ಹುಡ್ಗಿನ ತೋರ್ಸೋ ರಸಂ ನಮ್ಮಲ್ಲಿಲ್ಲ...ಮದ್ವೆ ನಿಶ್ಚಯ ಆದ್ಮೇಲೆ ಒಮ್ಮೆ ಹುಡುಗನ್ನ ಕರ್ಕೊಂಡು ಬನ್ನಿ... ತೊಂದರೆ ಇಲ್ಲ...

“ಥತ್ ಇವ್ನಾ... ಎಂಥಾ ಮಾವನೋ ಇವ್ನು...? ಅನ್ನಿಸ್ತು .. ಪರ್ವಾಗಿಲ್ಲ ಬಿಡು..ಅಡ್ರೆಸ್ ಗೊತ್ತಾಯ್ತಲ್ಲ.. ನಾನೇ ಹೆಂಗೋ ನೋಡ್ತೀನಿ ಹಡ್ಗೀನ..” ಅಂದ್ಕೊಂಡು ಬೇಸರ ಆದರೂ ಸುಮ್ಮನ್ನಾದೆ.

ಒಂದು ದಿನ ಎಲ್ಲಾ ಹೋಗಿ ನೋಡ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದ್ರು...ಹುಡುಗೀನ..

ಆಮೇಲೆ ಮದ್ವೆ ನಿಶ್ಚಯಕ್ಕೆ ಅಂತ ಮಾತ್ನಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋವಾಗ ..ಮಾವ ಕೇಳ್ದ.. ಮುನೀರ್..ನಿನಗೆ ಹುಡ್ಗಿನ ಮೊದ್ಲೇ ನೋಡ್ಬೇಕು ಅಂತ ಅನ್ಸೊಲ್ವೇನೋ..? ಕೀಟಲೆ ಮಾಡ್ತಾ..

ಮಾಮ್.. ನಾನು ಆಗಲೇ ಅವಳ ಫೋಟೋ ತಕ್ಕೊಂಡಾಯ್ತು... ಅಂದೆ ಕಣ್ಣು ಮಿಟಕಿಸ್ತಾ,,

ಭಲೆ ಪಾಕಡಾ ಕಣೊ ನೀನು..ಅಂತ ಗುದ್ದುತ್ತಾ ಮಾವ ಅಂದ..

ಮುಂದಿನ ಭಾನುವಾರ ಖುದ್ದಾಗಿ ನೋಡುವೆಯಂತೆ ಬಿಡು ಅಂದ...

ಭಾನುವಾರ ಎಲ್ಲಾ ಹೋದ್ವಿ, ಶಾಸ್ತ್ರ ಎಲ್ಲಾ ಮುಗೀತು, ಮದ್ವೆ ನಿಶ್ಚಯ ಆಯ್ತು.. ಅಮ್ಮಿ ಅಂದ್ಳು...

“ಮುನೀರ್ ಬೇಟಾ, ಹುಡುಗೀನ ನೋಡಬೇಕಂತೆ ..ಕರೆಸ್ತೀರಾ ..?”

ಹುಡುಗಿ ಮಾವ ಇರ್ಬೇಕು.. ಹುಡುಗೀನ ಕರ್ಕೊಂಡ್ ಬಂದ...

ಮಾವ ಅಂದ – ನೋಡೋ ಮುನೀರಾ ಹುಡ್ಗೀನ... ಹುಡ್ಗಿ ಥರ ಕತ್ತು ಬಗ್ಗಿಸ್ಕೊಂಡ್ ಯಾಕೆ ಕೂತಿದ್ದೀಯಾ...ಅಂತ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು ಕಿವೀಲಿ..ನೋಡೋ..ಫೋಟೋದಲ್ಲಿ ನೋಡೋಕೂ..ಖುದ್ದಾಗಿ ನೋಡೋಕೂ..ಫರಕ್ ಇದೆ ಅಂದ

ನಿಧಾನಕ್ಕೆ ಕತ್ತೆತ್ತಿ ನೋಡಿದೆ...ಕ್ಷಣಕ್ಕೆ ದಂಗಾದೆ...

ಮಾವ ನನ್ನ ಗಮನಿಸ್ತಾನೇ ಇದ್ದ...

ಖಾನ್ ಸಾಬ್ ಅಂದ್ರು ..ಆಯ್ತು... ಮದುವೆ ದಿನ ನಿಮಗೆ ನಮಗೆ ಅನುಕೂಲ ಆಗೋಹಾಗೆ ಇಟ್ಕೊಳ್ಳೋಣ...ಅಂದ್ರು ..ಎಲ್ಲಾ ಏನೇನೋ ಮಾತನಾಡ್ತಿದ್ರು... ನನಗೆ ಗೊಂದಲ...

ನಾವು ಹೊರಟು ನಿಂತ್ವಿ... ಮಾವ ಮೊದಲೇ ಹೊರಗೆ ಬಂದಿದ್ದ ನನ್ನ ಹತ್ತಿರ ಬಂದು..”ಹೇಳ್ಲಿಲ್ವಾ ಖುದ್ದಾಗಿ ನೋಡೋಕೂ ಫೋಟೋಲಿ ನೋಡೋಕೂ ಫರಕ್ ಇರುತ್ತೆ ಅಂತ.. ಹುಡ್ಗಿ ಸೊಗ್ಸಾಗಿದ್ದಾಳಲ್ಲೋ...ಯಾಕೆ ಒಂಥರಾ ಮಾಡಿದೆ ನೀನು..?

ನಾನು: ಮಾಮ್ ಆದರೆ ಫೋಟೋಗೂ ಖುದ್ದಾಗಿ ನೋಡಿದ್ದಕ್ಕೂ ತುಂಬಾ ವ್ಯತ್ಯಾಸ ಇದೆ... ಚನ್ನಾಗೇ ಇದ್ದಾಳೆ..ಆದರೆ..ಫೋಟೋ.... ?..ಅಂದಹಾಗೆ ಖಾನ್ಸಾಹೇಬ್ರಿಗೆ ಒಬ್ಬಳೇ ತಾನೇ ಮಗಳು ಇರುವುದು?

ಮಾವ: ಹೌದು ಒಬ್ಬಳೇ...ಯಾಕೆ..?

ನಾನು ಕದ್ದು ಮುಚ್ಚಿ ತೆಗೆದಿದ್ದ ಹುಡುಗಿ ಫೋಟೋನ...ತೋರಿಸಿದೆ....

ಮಾವ..ಬಿದ್ದು ಬಿದ್ದು ನಗತೊಡಗಿದ...ಸದ್ಯಕ್ಕೆ ..ಅಮ್ಮಿ ಅಬ್ಬೂ ಎಲ್ಲಾ ಕಾರಿನೊಳಕ್ಕೆ ಕೂತು ಹೊರಟಿದ್ರು... ನಿನ್ನ ಮಾಮನೂ ನೀನೂ ನಿಮ್ಮ ಕಾರಲ್ಲಿ ಬನ್ನಿ ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ..

ನಾನಂದೆ....”ಮಾಮ್ ಯಾಕೆ ನಗ್ತೀಯಾ?”

ಈ ಫೋಟೋದಲ್ಲಿರೋ ಹುಡ್ಗಿ ಬೇಕಾ...? ಹಂಗಾದರೆ..ಮತ್ತೆ ಖಾನ್ ಸಾಬ್ರನ್ನ ಕೇಳಬೇಕು ಅಂದ..ನಗ್ತಾ...?

ಮಾಮ್ ..ನಗು ನಿಲ್ಸಿ ಹೇಳ್ತಿಯಾ ಏನ್ ವಿಷ್ಯಾ..ಅಂತ...ಅಂದ ಸ್ವಲ್ಪ ಬೇಜಾರಿಂದ...

“ಲೋ..ಮುನೀರ....ಫೋಟೋದಲ್ಲಿರೋದು... ಖಾನ್ಸಾಹೇಬರ ಎರಡನೇ ಹೆಂಡತಿ” ಅಂದ ಮತ್ತೆ ನಗ್ತಾ...

ಈಗ ನನಗೂ ನಗು ತಡೆಯಲಾಗದೇ...ಮಾಮನ ಜೊತೆ ನಗ್ತಾ ಅಂದೆ...

“ಸದ್ಯ ಮೊದಲೇ ಗೊತ್ತಾಯ್ತು...ಇಲ್ಲಾಂತಿದ್ದಿದ್ರೆ.. ಮದ್ವೆ ಆದ್ಮೇಲೆ...ಅತ್ತೆ ಮನೆಲಿ ಎಡವಟ್ ಆಗ್ತಿತ್ತು...”

ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡಿ - Our Mirror

ಮಗಳ (ಸುರಯಾ ನೂರ್) ಕವನದ ಭಾವಾನುವಾದ ಮಾಡುವ ಸಂತಸ ನನಗೆ...ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ ಎಷ್ಟರ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಸಫಲನೋ ನಾನು..ನೀವೇ ಹೇಳಿ ಸ್ನೇಹಿತರೇ....

Very Good Morning Friends,
I wish to share the poem my daughter composed and recited (26th Dec 2014) at the Writer's Forum of Kuwait. My Kannada transversion for you as well.

Our Mirror

I am not one,
That you find on a wall.
I am not one,
That you buy in a mall.
I do not shatter,
I’m not weak.
I have life,
I do, Seek.
Through the generations, Young ladies
Have a bad habit.
They invariably blame me,
Like I’m a bandit.
They shout and they scream,
Spewing rude comments at me.
But I have done naught,
Even the people of yore agree.
I do compliment,
When you are beautiful.
But, when you turn rotten,
I am but kind, Just truthful.
I try to tell you,
You don’t wish to listen.
Your mistake becomes my mistake,
You shout and I can only be silent.
Humans, They always listen,
To the shiny devil in front of them.
And they forget to ever look back,
To the desperate angel within them.
I am born,
When you are created.
I am gone,
When you are destroyed.
I always walk along side you,
Beside you on your rocky path.
You never notice,
Yet, you always shower me with your wrath.
I’m invisible,
Or so you think.
If you just opened your eyes,
You could see what I think.
In whatever you do,
You say ‘I’.
I wonder when it changed,
It was never ‘I’.
We work as one,
One denies the other.
We will always be one,
Never to be separated.

That’s why in your world,
It has always been ‘I’.
And that’s why in the real world,
It has never been ‘I’.
But ‘we’.
--Suraiya Noor Fathima

ನಮ್ಮ ಕನ್ನಡಿ

ಹಾಗೆ ನಾನಲ್ಲ

ಗೋಡೆಯ ಮೇಲೆ ನೀವಂದುಕೊಂಡಂತೆ,

ಹಾಗೆ ನಾನಲ್ಲ

ನೀವಂಗಡಿಯಲಿ ಕೊಂಡಂತೆ,

ನಾ ಚೂರಾಗುವುದಿಲ್ಲ,

ನಾ ಅಬಲೆಯಲ್ಲ.

ನನಗೂ ಜೀವವಿದೆ,

ಆಶಯವೂ ನನ್ನದು,

ತಲೆತಲಾಂತರದ ನೀರೆಯರ

ಕೆಟ್ಟ ಅಭ್ಯಾಸ-

ದೂರುವುದು ನನ್ನನು

ನಾನೊಬ್ಬ ದರೋಡೆಗೈವನೆಂದು,

ಕಿರಿಚು ಕೂಗಾಟ

ಹೀಗಳಿಕೆ ತೆಗಳಿಕೆ ನನ್ನೆಡೆಗೆ.

ನಾ ಮಾಡಿದ್ದೇನೂ ಇಲ್ಲ,

ಹಿಂದಿನವರಿಗೂ ಒಪ್ಪಿತವಿದೆ

ನಾ ದಿಟಸ್ಪಂದಿಯೆಂದು,

ನೀವು ನಿಜ ಸುಂದರಿಯರಾದಾಗ

ಕೊಳೆತು ನಾರಿದರೆ ನೀವು, ನಾ

ಸತ್ಯವಾದಿಯೆಂದೂ,

ಅರುಹಲೆತ್ನಿಸಿರುವೆ..

ಕೇಳುವ ಮನಸಿಲ್ಲ ನಿಮಗೆ

ನಿಮ್ಮ ಕೇಡು -ನನ್ನಲ್ಲಿ ಕೇಡು!

ನಿಮ್ಮ ಕೂಗಾಟ ನಾನು ತಟಸ್ಥ,

ಮಾನವರು ಸದಾ ಆಲಿಸುವರು,

ಎದುರಿಗಿನ ನಯ ಸೈತಾನನ,

ಮರೆತೇಬಿಡುವರು ತಮ್ಮೊಳಗಿನ

ದಿಟ ದೈವತ್ವದಾತ್ಮವನು

ನನ್ನ ಹುಟ್ಟಾಯಿತು

ನಿನ್ನುಗಮಾಗಮದೊಂದಿಗೆ,

ನಾನಿಲ್ಲದಾಗುವೆ- ನೀ

ನಿನ್ನಿರವ ಕಳೆದುಕೊಂಡಾಗ,

ನಿನ್ನೊಡನಾಡಿ ನಾ ನಡೆವೆ ಜತೆಗೆ

ಪಕ್ಕ ಪಕ್ಕವೇ ಕಲ್ಮುಳ್ಳೊತ್ತುವಲ್ಲೂ,

ಗಮನಿಸಲೇ ಇಲ್ಲ ನನ್ನಿರವ

ನೀರವತೆಯ ಸುರಿವೆ ಹಾಕುವೆ ಶಾಪ,

ನಾನು ಅಜೇಯ, ಹಾಗೆಂದು

ನೀನಂದುಕೊಂಡೆ,

ಕಣ್ತೆರೆದು ನೋಡಬೇಕಿತ್ತು ಒಮ್ಮೆ

ಕಾಣಬಹುದಿತ್ತು ನನ್ನೊಳಗಿನ ಬಲ್ಮೆ,

ಏನೇ ಮಾಡಿದರೂ ನಿನ್ನದೇ ಆರ್ಭಟ

ಕೂಗಾಡುವೆ ನಾನು -ನಾನು,

ಗೊತ್ತಾಗಲೇ ಇಲ್ಲ ..ನನಗೆ

“ನಾವು” ಹೇಗಾಯಿತೋ  “ನಾನು”!!

ನಾವು ಆಗಿದ್ದೆವು “ಏಕ” ಆಗಿರಲಿಲ್ಲ “ಏಕ”,

ಆದರೂ ನಿನ್ನಲೋಕವು ನಾನು

ಎನ್ನುವ  ”ಏಕ”

ದಿಟದಲ್ಲಿ ನಾವು ನಾವಾಗಿದ್ದೆವು- ಅನೇಕ...

ನಾನು -ಹೋಗಿ, ನಾವು.

ಜೊತೆ-ಜೊತೆಗೆ

ಸ್ನೇಹಿತ ಮಂಜುನಾಥ್ ಹೊಳೆನರಸೀಪುರ ರವರ ಚಿತ್ರಕ್ಕೆ ಕವನದ ಮೂಲಕ ಭಾವ ಸೂಚಿಸುವ ಪ್ರಯತ್ನ...

ಕುವೈತಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿವಾಹ – ರಿವಾಜುಗಳು

ಕುವೈತಿಗಳಲ್ಲಿ ವಿವಾಹ – ರಿವಾಜುಗಳು

(ಚಿತ್ರಗಳು: ಅಂತರ್ಜಾಲದ ಒಂದು ಬ್ಲಾಗ್ ನಿಂದ, Fotos from a Blog on internet) 

ಸಾಮಾಜಿಕ ನಡೆ ಪದ್ಧತಿಗಳು ಬಹುಶಃ ಧರ್ಮದ ಕಟ್ಟಳೆಗಳಿಗೆ ಬದ್ಧವಾಗಿರುವುದಿಲ್ಲ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಊಹೆ, ಇದೇ ಕಾರಣಕ್ಕೆ ಹಿಂದೂ ಮತ್ತು ಮುಸ್ಲಿಂ ವಿವಾಹ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ ಸ್ಥಳೀಯ ಪರಂಪರೆ ಮತ್ತು ಪದ್ಧತಿಗಳು ಹೆಚ್ಚು ಪ್ರಭಾವ ಬೀರುತ್ತವೆ. ಈ ಅನಿಸಿಕೆ ಬಹುಶಃ ನಾನು ಈಗ ನೆಲೆನಿಂತ ನಾಡು “ಕುವೈತ್”ಗೂ ಅನ್ವಯಿಸುತ್ತದೆ. ಕುವೈತ್ ತನ್ನ ಇತರ ನೆರೆಯ ಮುಸ್ಲಿಂ ಸಂಪ್ರದಾಯದ ರಾಷ್ಟ್ರಗಳಷ್ಟು ಕಟ್ಟಾ ಇಸ್ಲಾಮ್ ಪದ್ಧತಿಗಳಿಗಿಂತಾ ಸ್ವಲ್ಪ ಸಡಿಲ ಸಮಾಜಿಕ ನಡೆಯಿಂದ ಕೂಡಿದ್ದು ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನಂತೆ ಎಲ್ಲಾ ಇತರ ಅನಿವಾಸಿಗಳ ಅನಿಸಿಕೆ. ಇದು ಅವರ ವಿವಾಹ ಪದ್ಧತಿಯಲ್ಲೂ ಕಾಣಸಿಗುತ್ತದೆ. ಆಧುನಿಕ ಜಗತ್ತಿನ ಆಡಂಬರ, ಸಡಗರದ ಮೋಜು ಕುವೈತಿಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬಂದರೂ ಕೆಲವು ಪಾರಂಪರಿಕ ’ರಿವಾಜು’ಗಳು ಇವರ ವಿವಾಹ ಪದ್ಧತಿಗಳಲ್ಲಿ ಉಳಿದುಕೊಂಡಿವೆ.

          ಮದುವೆಗೆ ಸೂಕ್ತ ಎನಿಸುವ ಹುಡುಗಿ (ವಧು)ಯನ್ನು ಗುರುತಿಸುವ ಕ್ರಿಯೆ (ಈಗೀಗ ಹುಡುಗ ನೋಡಿ ಒಪ್ಪಿ ತಿಳಿಸಿ ಮುಂದಿನ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಗೆ ನಾಂದಿ ಹಾಡುವುದೂ, ನಮ್ಮಲ್ಲಿರುವಂತೆ, ನಡೆದಿದೆ) ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಇದನ್ನು ನಮ್ಮಲ್ಲಿ ನಿಶ್ಚಿತಾರ್ಥ ಎಂದರೆ ಇಲ್ಲಿ “ಅಲ್-ಖಿತ್ಬಾಹ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ಎರಡೂ ಕಡೆಯವರಿಂದ ಮದುವೆ ಮಾತುಕತೆ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ವಧುವಿಗೆ ವರನ ಕಡೆಯಿಂದ ವಧುದಕ್ಷಿಣೆ ಎನ್ನುವಂತೆ ಕೊಡಲಾಗುವ “ಅಲ್-ಮೆಹರ್” ಮೊಬಲಗಿನ ಬಗ್ಗೆ ನಿರ್ಧಾರವಾಗುತ್ತದೆ. ಅದನ್ನು ಸಲ್ಲಿಸುವ ಮತ್ತು ಮದುವೆಯ ದಿನವನ್ನು ಗೊತ್ತುಪಡಿಸುವ ವಿಧಾನವನ್ನು ಒಂದು ಪುಟ್ಟ ಸಮಾವೇಶವನ್ನು “ಅಲ್-ಮಲ್ಚಾ” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅಲ್ಲಿಗೆ ವಧೂ-ವರರನ್ನು ಮದುವೆಗೆ ಅಣಿಮಾಡುವ ಎಲ್ಲಾ ಸಿದ್ಧತೆಗಳಿಗೆ ಅಂಕಿತ ಬಿದ್ದಂತೆಯೇ. ಇದೇ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ವಧುವಿಗೆ ವರ ಕೊಡುವ ಆಭರಣಗಳನ್ನೂ ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಉಂಗುರ “ಅಲ್-ದೆಬ್ಲ” ಮತ್ತು ಕಂಠಿಹಾರ (ನೆಕ್ಲೆಸ್) “ಅಲ್-ಷೆಬ್ಕಾ” ಮುಂತಾದುವುಗಳ ಸಲ್ಲಿಕೆಯಾಗುತ್ತದೆ. ಹಾಗೆಯೇ ಕೆಲವೆಡೆ ವರನ ಕಡೆಯಿಂದ ವಧುವಿಗೆ “ಅಲ್-ದಜಾಹ್” ಅಥವಾ ವಧುಸರಂಜಾಮು ನೀಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಇದರಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಎರಡು ಜೋಡಿ ವಧುವಿನ ಉಡುವ ಬಟ್ಟೆ, ಪಲ್ಲಂಗ ಅಥವಾ ಮಂಚದ ಹಾಸುಗೆಯ ಹೊದಿಕೆ (ಬೆಡ್ ಶೀಟ್) ಮತ್ತು ಹೊದಿಕೆ (ಬ್ಲಾಂಕೆಟ್) ಇರುತ್ತವೆ.

          ಇಸ್ಲಾಂ ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ವಧುವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಮದುವೆಯ (ನಿಕಾಹ್) ಪ್ರಮುಖ ಸಮಾರಂಭ ನಡೆಯುವುದು ಬಹುಪಾಲು ಎಲ್ಲೆಡೆ ಪಾಲಿಸಲಾಗುವ ಏಕಪ್ರಕಾರದ ಪದ್ಧತಿ ಎನಿಸುತ್ತದೆ. ನಮ್ಮಲ್ಲಿಯೂ ಈ ಪದ್ಧತಿ ಇದೆ ಎನ್ನುವುದು ನನ್ನ ಬಾಲ್ಯದಿಂದಲೂ ನೋಡಿರುವ ಹಲವಾರು ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ನಡೆದಿರುವುದರಿಂದ ನನಗೆ ಖಾತರಿಯಾಗಿದೆ. ಆದರೆ ಇತ್ತೀಚೆಗೆ ಶಾದಿಮಹಲ್ ಅಥವಾ ಮದೆವೆ ಛತ್ರಗಳಲ್ಲಿ ವಧು-ವರರ ಸೌಕರ್ಯ ನೋಡಿಕೊಂಡು ಮದುವೆ ಸಮಾರಂಭ ನಡೆಯುವುದು ಸಂಪ್ರದಾಯವಾಗುತ್ತಿದೆ. ಇದೇ ವಿಧಾನ ಕುವೈತಿ ಮದುವೆಗಳಲ್ಲೂ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ.

          ಮದುವೆಗೆ ಸಜ್ಜಾಗುವ ವಧು ಮತ್ತು ವರ ವಿಶೇಷ ಪೋಷಾಕಿನಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತಾರೆ. ವಧು ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಸ್ವರ್ಣರಂಜಿತ ಮೇಲುಡುಗೆಯನ್ನು ತೊಟ್ಟು ವಧು ಉಡುಗೊರೆಯಾಗಿ ಬಂದ ಆಭರಣಗಳನ್ನು ಧರಿಸಿ, ಕೈ-ಕಾಲುಗಳಲ್ಲಿ ಮೆಹಂದಿ ಬಣ್ಣದಿಂದ ಅಲಂಕೃತಳಾಗಿರುತ್ತಾಳೆ. ಅವಳನ್ನು ಕರೆತರಲು ಲಘುವಾಗಿ ಹಾಡಿಕೊಂಡು ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಡೋಲು ಮೇಳಗಳ ಹೆಂಗಳೆಯರ ದಿಬ್ಬಣ ಒಂದು ಹಸಿರು ಬಣ್ಣದ ಚಾಮರಚೌಕವನ್ನು ವಧುವಿನ ಮೇಲೆ ನಾಲ್ಕೂ ದಿಶೆಯಲ್ಲಿ ಎತ್ತಿ ಹಿಡಿದು ಲಯಬದ್ಧವಾಗಿ ಮೇಲೆ ಕೆಳಗೆ ಮಾಡುತ್ತಾ ಕರೆತರುತ್ತಾರೆ. ವರನೂ ಸಾಂಪ್ರದಾಯಿಕ ಅರಬಿ ಪೋಷಾಕು ಧರಿಸಿ ಮೇಲುಹೊದಿಕೆಯಾದ ಉಣ್ಣೆಯ ಕಪ್ಪುಬಣ್ಣದ “ಬಿಶ್ತ್” ಅನ್ನು ಧರಿಸಿ ಅಣಿಯಾಗುತ್ತಾನೆ.

          ನಂತರದ ಸಮಾರಂಭವೇ ಮದುವೆಯ ಸಮಾರಂಭ. ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಮಹೂರ್ತ ಅಥವಾ “ನಿಕಾಹ್” ಸಂಜೆಯ ಆಸ್ರ್ ನಮಾಜಿನ ನಂತರ ನಡೆಯುತ್ತದೆ. ಬೇರೆ ಬೇರೆ ತಂಡಗಳಾಗಿ ಆಗಮಿಸುವ ವಧು ಮತ್ತು ವರನ ಕಡೆಯ ದಿಬ್ಬಣಗಳು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ಒಂದು ಮದುವೆಯ ಛತ್ರ ಅಥವಾ ಅದಕ್ಕಾಗಿಯೇ ಸಜ್ಜುಗೊಳಿಸಿದ ಮರುಭೂಮಿಯ ಬಯಲಿನಲ್ಲಿ ಅಣಿಯಾದ ಬಿಡಾರಗಳಲ್ಲಿ ಸೇರುತ್ತವೆ. ದಿಬ್ಬಣಾರ್ಥಿಗಳು ಅಥವಾ ಆಹ್ವಾನಿತರನ್ನು “ಮಾಜೀಮ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅವರನ್ನು ಕುವೈತಿ ಸಿಹಿ ಖಾದ್ಯಗಳನ್ನು ನೀಡುವ ಮೂಲಕ ಸ್ವಾಗತಿಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ದಿಬ್ಬಣಾರ್ಥಿಗಳು ಪುರುಷ ಮಹಿಳಾ ತಂಡಗಳಾಗಿ ಪ್ರತ್ಯೇಕವಾಗಿ ವಾದ್ಯಗಳಿಂದ ಕೂಡಿದ ಹಾಡು ಮತ್ತು ನೃತ್ಯದ ಮೂಲಕ ಇತರ ದಿಬ್ಬಣಾರ್ಥಿಗಳ ಮನರಂಜನೆಗೆ ಅನುವುಮಾಡಿಕೊಡುವುದು ಇಲ್ಲಿನ ಪದ್ಧತಿ. ನಿಕಾಹ್ ಸಂಪನ್ನವಾಗಬೇಕಾದರೆ ಮದುವೆಯ ಕರಾರು ಪತ್ರದ ಒಪ್ಪಿಗೆಯ ಸಹಿ ಅತ್ಯಗತ್ಯ. ಇಲ್ಲಿ ವಧುವಿನ ತಂದೆತಾಯಿ ಅಥವಾ ಪೋಷಕರು ಮತ್ತು ವರನ ಒಪ್ಪಿಗೆಯ ನಂತರ ವಧೂವರರಿಬ್ಬರೂ ಒಪ್ಪಿಗೆಯನ್ನು ಎಲ್ಲರ ಸಮಕ್ಷಮದಲ್ಲಿ ಸೂಚಿಸಿ ಒಪ್ಪಿ ಸಹಿಹಾಕಬೇಕಾಗಿರುತ್ತದೆ. ಇದಕ್ಕೆ ಇಬ್ಬರು ವಧುವಿನ ಮತ್ತು ವರನ ಕಡೆಯ ಸಂಬಂಧಿಗಳು ಸಾಕ್ಷಿಯಾಗಿರುತ್ತಾರೆ. ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಭಾರತದಲ್ಲೂ ಮುಸ್ಲಿಂ ಮದುವೆಗಳಲ್ಲಿ ಕಂಡುಬರುತ್ತದೆ. 

          ಮದುವೆಯ ನಂತರ ಔತಣಕೂಟವೂ ಒಂದು ವಿಶೇಷ ಸಂಭ್ರಮವನ್ನೇ ಸೃಷ್ಟಿಸುತ್ತದೆ. ನಿಕಾಹ್ ನಂತರ ವಧುವಿನ ಕೈಯನ್ನು ವರನಿಗೆ ಕೊಡುವ ಮೂಲಕ ಪಾಣಿಗ್ರಹಣ ಪ್ರಕಾರದ ಶಾಸ್ತ್ರವನ್ನೂ ಪೂರೈಸಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆ ನಂತರ ವಧೂ-ವರರು ವಧುವಿನ ಮನೆಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾರೆ, ವಧುವಿನ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ವಧೂವರರ ಮೊದಲ ಏಕಾಂತಕ್ಕೆ ಅನುವುಮಾಡಿಕೊಡಲಾಗುತ್ತದೆ. ಆಗ ಎರಡೂ ಕಡೆಯ ವಧೂವರರ ಸಂಬಂಧಿಗಳು ಸೇರಿ ನಡೆಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯನ್ನು “ಜಲ್ವಾಹ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಜಲ್ವಾಹ್ ಪದದ ಅರ್ಥ ಮುಖತೋರಿಸುವುದು ಅಥವಾ ದರ್ಶನ ಎಂದಷ್ಟೇ. ಮೂಲತಃ ಈ ಸಂಪ್ರದಾಯ ಇಲ್ಲಿ ನೆರೆದವರಿಗೆಲ್ಲಾ (ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಗಂಡಿನ ಕಡೆಯವರಿಗೆ) ಮೊದಲಬಾರಿಗೆ ವಧುವಿನ ಮುಖ ದರ್ಶನ ಮಾಡಿಸುವ ಪ್ರಕ್ರಿಯೆಯೇ ಆಗಿದೆ. ವಧೂವರರು ನಿಕಾಹ್ ನಂತರ ಒಂದುವಾರಕಾಲ ವಧುವಿನ ಮನೆಯವರ ಆತಿಥ್ಯ ಪಡೆಯುತ್ತಾರೆ. ನಂತರ ವಧುವಿನ ಕಡೆಯಿಂದ ವಧುವನ್ನು ಬೀಳ್ಕೊಡುವ ಶಾಸ್ತ್ರ “ಅಲ್-ತೆಹವಾಲ್” ವನ್ನು ಪೂರ್ಣಗಿಳಿಸಿದ ನಂತರ ಅಂತಿಮವಾಗಿ ವಧು ಗಂಡನ ಮನೆಗೆ ತೆರಳುತ್ತಾಳೆ. ಗಂಡನ ಮನೆಯವರು ಸಾಮಾನ್ಯವಾಗಿ ನವ ವಧೂವರರನ್ನು ಸುತ್ತಾಡಿಬರಲು “ಮಧುಚಂದ್ರ” ಕ್ಕೆ..ಕಳುಹಿಸುವುದು ವಾಡಿಕೆ. ಈ ವಧೂವರರ ಏಕಾಂತ ರಸಿಕಪಯಣದ ರಿವಾಜನ್ನು ಕುವೈತಿನಲ್ಲಿ “ಶಹರ್ ಅಲ್ ಅಸಲ್” ಎನ್ನುತ್ತಾರೆ. ಅದನ್ನೇ ನಾವು ಮಧುಚಂದ್ರ ಅಥವಾ ಹನಿಮೂನ್ ಎನ್ನುವುದು.     

ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳ ಎಡವಟ್ಟುಗಳು...

ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳ ಎಡವಟ್ಟುಗಳು...

     

ಇದೇನಪ್ಪಾ ಭ್ರಮಾಚಾರಿ..? ಅಂತ ಯೋಚಿಸ್ತಿದ್ದಿರಾ..?? ಬಿಡಿ ಹೆಚ್ಚು ದಿಮಾಗಿಗೆ ಕಸರತ್ತು ಮಾಡಿಸ್ಬೇಡಿ,ನಾನೇ ಹೇಳ್ತೀನಿ. ಮದುವೆ ಆದವರು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ (ಬೇಕಂತಲೇ ಅಂದ್ಕೊಳ್ಳಿ) ಹೆಂಡತಿಯನ್ನ ಅವಳ ತೌರಿಗೆ ಬಿಟ್ಟು ಬಂದಾಗ ಬರುವ ವೈಯಕ್ತಿಕ ಸ್ಥಿತಿಯೇ “ಭ್ರಮಾಚಾರ್ಯ” ಇಂತಹ ಸ್ಥಿತಿಗೆ ತಲುಪಿದವನೇ “ಭ್ರಮಾಚಾರಿ”. ಇನ್ನು ಇದು ಯಾವ ನಿಘಂಟಿನ ಅರ್ಥ? ಅಂತ ಮತ್ತೆ ಕೊಶ್ನೆ ಮಾಡ್ಬೇಡಿ...ನಾನು ಹೇಳ್ಬೇಕಂತಿರೋ ವಿಷಯ ಮರ್ತ್ ಹೋಗುತ್ತೆ.

          ಹಾಂ... ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳು.. ಅನಿವಾರ್ಯಕ್ಕೋ ಅಥವಾ ಪ್ರಯೋಗಾರ್ಥವೋ ಅಡುಗೆ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳುವುದನ್ನು ನೋಡಿದರೆ ಯಾವುದೇ ಹೆಣ್ಣಿನ ತಂದೆ ತಾಯಿ ತಮ್ಮ ಮಗಳನ್ನು ತವರಿಗೆ ಬರೋಕೆ ಬಿಡೊಲ್ಲ.. ಯಾಕೆ ಗೊತ್ತಾ... ಇಂತಹ ಕೆಲವು ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳು ಅಡುಗೆ ಅಪ್ಪಿ ತಪ್ಪಿ ಮಾಡಿಬಿಟ್ರೆ..ಅದನ್ನ ತಿನ್ತಾರೋ ಬಿಡ್ತಾರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ..ಆದ್ರೆ ಜಿರಳೆ, ಇರುವೆಗಳಿಗಂತೂ ಹಬ್ಬ..!! ಇನ್ನು ಬಚ್ಚಲು ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅವರುಗಳು ಮಾಡುವ ಅವಾಂತರ ಚಿತ್ರಣ ಯಾವ ಕುರುಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೂ ಕಡಿಮೆ ಇರುವುದಿಲ್ಲ. ಒಂದು ದೇಕ್ಷಾದಲ್ಲಿ ಹೊರಗೆ ಇಟ್ಟು ಮರೆತುಹೋದ (ಮೂರು ದಿನದ್ದು) ಬೆಂಡೆಕಾಯಿ ಪಲ್ಯ (ಅವರು ಹೇಳಿದ್ದರಿಂದ ಹಾಗೆ ಕರೆಯಬಹುದಷ್ಟೇ), ವಾಸ್ತವಕ್ಕೆ ಏನಿರಬಹುದು ಎನ್ನುವುದನ್ನು ಯಾವ ಫೋರೆನ್ಸಿಕ್ ಲ್ಯಾಬ್ ನವರೂ ಕಂಡುಹಿಡಿಯಲಾರರು. ಇನ್ನೊಂದರಲ್ಲಿ ಸೀದು ಕರಕಲಾದ ಕಮಟುಗಟ್ಟಿದ ಹಾಲಿನ ಅವಶೇಷಗಳನ್ನು ಹುಡುಕಲೂ ಸಾಧ್ಯವಾಗದ ಸ್ಥಿತಿಯ ಒಂದು ಪದಾರ್ಥ. ಇನ್ನು ಸಿಂಕಿನ ಕಥೆಯೋ ಕೇಳಲೇ ಬೇಡಿ.

ಒಬ್ಬ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಹೀಗೇ ಹೆಂಡತಿಯನ್ನ ತವರಿಗೆ ಕಳುಹಿಸಿದ ೧೦ ದಿನದಲ್ಲಿ ..ಮನೆಯೊಡೆಯ ನನಗೆ ಫೋನ್ ಮಾಡಿದ. “ಸರ್, ನೀವು ಹೇಳಿದ್ರಿ ಅಂತ ಮನೆ ಬಾಡಿಗೆಗೆ ಕೊಟ್ಟೆ, ಮನೆ ಮಹಾಲಕ್ಷ್ಮಿ ಇದ್ದ ೨ ವರ್ಷವೂ ಆಹಾ ಪೂಜೆಯ ಸುಗಂಧದಿಂದ ಆಕೆ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ ಕಾಫಿಯ ಘಮದವರೆಗೂ ಎಲ್ಲವನ್ನೂ ಆಸ್ವಾದಿಸಿದೆವು, ಆವಮ್ಮ ಹೋಗಿ ೫ ದಿನ ಆಗಿರ್ಲಿಲ್ಲ... ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಬಚ್ಚಲು ಪೈಪ್ ಕಟ್ಕೊಳ್ತು.. ಪ್ಲಂಬರ್ನ ಕರೆಸಿ ಕ್ಲೀನ್ ಮಾಡ್ಸಿದೆ. ಇನ್ನೂ ೫ ದಿನ ಆಗಿಲ್ಲ ಈಗ ಮತ್ತೆ ಪೈಪ್ “ನನ್ ಕೈಲಾಗೊಲ್ಲ ಅಂತ ಕೈ ಎತ್ತಿದೆ. ಪ್ಲಂಬರ್ನ ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ, ಆಯ್ಯೋ, ತರಕಾರಿ, ಮಿಕ್ಕ ಪಲ್ಯ, ಹಳಸಲು ಅನ್ನ ಎಲ್ಲಾ ಪೈಪನ್ನ ಜಾಮ್ ಮಾಡಿ ಸಿಲ್ಕ್ ಬೋರ್ಡ್ ಜಂಕ್ಶನ್ನೂ ನಾಚ್ಕೊಳ್ಳೋ ಹಂತಕ್ಕೆ ತಂದಿಟ್ಟಿದ್ದಾರೆ ಅಂದ. ಒಂದೋ ಅವರಿಗೆ ಹೋಟೆಲ್ ಊಟ ತರಿಸಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಹೇಳಿ, ಇಲ್ಲ ಯಾರಾದರೂ ಪಾರ್ಟ್ ಟೈಮ್ ಅಡುಗೆಯವಳನ್ನ ಗೊತ್ತು ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳೋಕೆ ಹೇಳಿ. ಎರಡೂ ಆಗೊಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಮನೆ ಖಾಲಿಮಾಡೋಕೆ ಹೇಳಿ, ಅಂತ ಫೋನ್ ಕುಕ್ಕಿದ್ರು. ಸಂಜೆ ಸಿಕ್ಕ ನಮ್ಮ ಭ್ರಮಾಚಾರಿ, ಕೇಳಿದ್ದಕ್ಕೆ, ಲೋ, ಅಡುಗೆ ಮಾಡ್ಕೊಳ್ಳೋದನ್ನೇನೋ ಮಾಡ್ತೀನಿ ಆದರೆ ಮುಸುರೆ ತೊಳಿಯೋದು ನನ್ನ ಕೈಲಾಗೊಲ್ಲ... ಅಂದ. ನಮ್ಮ ಮನೆಗೆ ಬರ್ತಾಳಲ್ಲ ಆ ಕೆಲ್ಸದವಳಿಗೆ ಪಾರ್ಟ್ ಟೈಮ್ ಕೆಲ್ಸ ಹೇಳೋ, ಮಾಡ್ತಾಳೆ ಅಂದೆ...ಯಪ್ಪಾ..ಬ್ಯಾಡಪ್ಪಾ.. “ಮನೆದೇವ್ರು ಚಿತ್ರದಲ್ಲಿ ಕ್ರೇಜಿ ಸ್ಟಾರ್ ಅರವಿಚಂದ್ರನ್ ಎಡವಟ್ ಮಾಡ್ಕಂಡಂಗೆ ಮಾಡ್ಕಂಡ್ರೆ...??” ಅಂತ ಸಜೆಶನ್ ತಳ್ಳಿ ಹಾಕಿದ್ದ. ಅವನು ಹೇಳಿದ್ರಲ್ಲಿ ಅರ್ಥ ಇತ್ತು ಅನ್ನಿ... ಮನೆಯೊಡತಿ ಇಲ್ಲ ಅಂದ್ರೆ ಎರಡುದಿನಕ್ಕೊಮ್ಮೆ ತೀರ್ಥಸೇವನೆ ಆಗಬೇಕು ಇವನಿಗೆ. ಮೊನ್ನೆ ಕುಡ್ದು ಓಲಾಡ್ತಾ ಪಕ್ಕದ್ಬೀದಿ ಕ್ರಿಶ್ಚಿಯನ್ ನವದಂಪತಿಗಳ ಮನೆಗೆ ಹೋಗಿ ಕದ ತಟ್ತಾ ಇದ್ದ... ಸದ್ಯ ಸಮಯಕ್ಕೆ ಸರಿಯಾಗಿ ಅವನನ್ನ ನೋಡೊಕೆ ನಾನು ಬಂದಿದ್ದಕ್ಕೂ ಸರಿಹೋಯ್ತು... ಕೈಹಿಡಿದು ತಂದು ಅವನ್ನ ಮನೆಗೆ ಕರೆದೊಯ್ದು ಮಲಗಿಸಿ ಬಂದಿದ್ದೆ !!

ಅವ್ರಿವ್ರ ಕತೆ ಇರ್ಲಿ ನಿಂದೇನು...? ಅಂತ ಕೇಳ್ತೀರಾ...??  ನನ್ನದು ಅಂತಹ ಎಡವಟ್ಗಳು ಏನೂ ಆಗಿಲ್ಲ. ಆದರೂ ಗಂಡಸು ಯಾವಗಲೋ ಒಮ್ಮೆ ಅಡುಗೆಗೆ ನಿಂತ್ರೆ ಅಡುಗೆ ಮಾಡೋದು ಗೊತ್ತಿದ್ರೂ ಎಡವಟ್ ಆಗೊಲ್ಲ ಅನ್ನುವವರು ಪ್ರಾಮಾಣಿಕರಲ್ಲ ಅಂತ ನನ್ನ ಅನಿಸಿಕೆ. ಅದರಲ್ಲೂ ಒಲೆಯ ಮೇಲೆ ಎರಡೆರಡು ಬರ್ನರ್ ಉಪಯೋಗಿಸ್ದ್ರಂತೂ ಏನಾದರೂ ಆಗಿಯೇ ತೀರುತ್ತೆ.

ಮೊನ್ನೆ ಏನಾಯ್ತು ಅಂತೀರಿ.. ಮೀನಿನ ಸಾರು ಮಾಡಿದ್ದೆ, ಸರಿ ಅದಕ್ಕೆ ತಕ್ಕ ಸೆಡ್ಡುಹೊಡೆಯುವ ಸಾಥ್ ನೀಡೋದು ರಾಗಿ ಮುದ್ದೆ ಅನ್ನೋದು ನನ್ನ ಕಟ್ಟಾ ಅಭಿಪ್ರಾಯ. ಟೀ ಕುಡಿಯೋ ಮನಸೂ ಆಗಿತ್ತು. ಸರಿ, ಮುದ್ದೆ ಮಾಡಿ ಊಟ ಆದ ಮೇಲೆ ಜೊತೆಗೇ ಚಹಾ ಆಸ್ವಾದನೆ ಚನ್ನಾಗಿರುತ್ತೆ ಅಂತ, ಟೂ-ಇನ್-ಒನ್ ಕೆಲ್ಸ ಸುರು ಹಚ್ಕೊಂಡೆ. ಮುದ್ದೆಗೆ ಎಸ್ರಿಗೆ ನೀರಿಟ್ಟೆ, ಇನ್ನೊಂದರ ಮೇಲೆ ಅಂತಹುದೇ ಇನ್ನೊಂದು ಪಾತ್ರೆ ಇಟ್ಟು ನೀರು ಮತ್ತು ಹಾಲು (೫೦-೫೦) ಹಾಕಿ ಚಹಾಪುಡಿ ಹಾಕಿ ಕುದಿಸಿದೆ.. ಇನ್ನೊಂದು ಬರ್ನರ್ ಮೇಲೆ ಎಸರು ಕುದಿಯುವಾಗ ರಾಗಿ ಉರುಟನ್ನು ಹಾಕಿದೆ. ಆ ಕಡೆಯ ಪಾತ್ರೆಗೆ ನಂತರ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿ ಸೋಸಿ ಚಹಾ ಫ್ಲಾಸ್ಕಿಗೆ ಹಾಕಿಟ್ಟೆ. ಆ ಹೊತ್ತಿಗೆ ಮುದ್ದೆಯ ಹಿಟ್ಟು ಬೆಂದಿತ್ತು, ಚನ್ನಾಗಿ ತೊಳಸಿ ಮುದ್ದೆ ಮಾಡಿ ಕ್ಯಾಸೆರೋಲ್ ಗೆ ಹಾಕಿ, ಮೀನಿನ ಸಾರನ್ನು ಸ್ವಲ್ಪ ಬೆಚ್ಚಗೆ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಡೈನಿಂಗ ಟೇಬಲ್ ಮೇಲೆ ತಂದಿಟ್ಟು, ತಟ್ಟೆಗೆ ಮುದ್ದೆ ಹಾಲಿ, ಮೀನಿನ ಸಾರನ್ನು ಬಟ್ಟಲಲ್ಲಿ ಹಾಕಿದೆ, ಮೀನಿನ ಒಂದು ತುಂಡನ್ನು ಬಾಯಿಗಿಟ್ಟೆ..ವಾಹ್!! ವಾಹ್!! ಸುಮ್ನೆ ಹೇಳೊಲ್ಲ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತರು, “ಗುರೂ ನಿನ್ನ ಕುವೈತ್ ನ ಕೆಲಸಕ್ಕೆ ಗುಡ್ ಬೈ ಹೇಳಿ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಹೋದರೆ ಬರೀ ಮುದ್ದೆ-ಮೀನಿನ ಸಾರಿನ ಮೆಸ್ ನಡೆಸಿದರೂ ಎಲೆಕ್ಟ್ರಾನಿಕ್ ಸಿಟಿ ಟೆಕ್ಕಿಗಳೆಲ್ಲಾ...ಪೇಟಿಯಮ್ ಮಾಡಿ ಮಾಡಿ ನಿನ್ನ ಇಲ್ಲಿನ ಸಂಬಳದ ಎರಡರಷ್ಟು ಕಮಾಯಿ ಆಗದೇ ಇದ್ರೆ ಹೇಳು” ಅಂತ ಹೇಳೋದು ಅನ್ನಿಸಿದ್ದಂತೂ ನಿಜ. ಸರಿ, ಮುದ್ದೆ ಮುರಿದು ಮೀನಿನ ಸಾರಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ನುಂಗಿದೆ.. ಕಣ್ಣು ಮೇಲೆ ಕೇಳಗಾಯ್ತು... ಅರೆ..ಏನಿದು..!!?? ಬಂಗಾಲಿಗಳ ರೊಸೊಗೊಲ್ಲ ಉಂಡೆನ ಮೀನಿನ ಸಾರಲ್ಲಿ ಅದ್ದಿ ತಿಂತಾ ಇದ್ದೀನಾ..?? ನನ್ನ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಒಮ್ದು ಹಂತಕ್ಕೆ ಬರೋಹೊತ್ತಿಗೆ ಮುದ್ದೆ ತುತ್ತು ಗಂಟಲು ದಾಟಿತ್ತು... ನಂಬಿಕೆ ಬರಲಿಲ್ಲ... ಇನ್ನೊಂದು ತುತ್ತು ಬಾಯಿಗೆ ಹಾಕಿದೆ...”ತ್ ತ್ ಥೂ” ಆಗಲಿಲ್ಲ ಉಗುಳಿಬಿಟ್ಟೆ.,... ಹೌದು ಮುದ್ದೆಗೆ ಸಕ್ಕರೆ ಹಾಕಿದ್ದೆ!!  ನನ್ನ ಪುಣ್ಯಕ್ಕೆ ಅನ್ನ ಇತ್ತು ಅದನ್ನೇ ಹಾಕಿಕೊಂಡು ತಿಂದು ಮುದ್ದೆಯ ಪಾತ್ರೆಯನ್ನು ನಲ್ಲಿಯಕೆಳಗಿಟ್ಟು..ನೀರು ಬಿಟ್ಟೆ..!!!

ಏನೋ ಹೊಳೆಯಿತು... ಫ್ಲಾಸ್ಕ್ ತೆಗೆದು ಚಹಾ ಲೋಟಕ್ಕೆ ಬಗ್ಗಿಸಿ, ಹಿಂಜರಿಯುತ್ತಲೇ ಒಮ್ಮೆ ಸಿಪ್ಪರಿಸಿದೆ...”ಯಕ್..ಥೂ...”!!! ನನ್ನ ಅನುಮಾನ ನಿಜವಾಗಿತ್ತು... ಮುದ್ದೆಗೆ ಹಾಕಬೇಕಿದ್ದ ಉಪ್ಪನ್ನು ಚಹಾ ಪಾತ್ರೆಗೆ ಹಾಕಿದ್ದೆ... ಈಗ ನಲ್ಲಿ ಕೆಳಗೆ ಸ್ನಾನ ಮಾಡಲು ಮುದ್ದೆಯ ಪಾತ್ರೆಯ ಜೊತೆಗೂಡಿದ್ದು ಚಹಾ ಪಾತ್ರೆ!!

ಅಡುಗೆಯನು ಅರಿಯದವರೇ ಎಡವಟ್ ಮಾಡಬೇಕೆಂದೇನಿಲ್ಲ... ಚನ್ನಾಗಿ ಅಡುಗೆ ಮಾಡುವ ಹೆಣ್ಣು ಮಕ್ಕಳೂ ಕೆಲವೊಮ್ಮೆ ಎಡ್ವಟ್ ಮಾಡೋದುಂಟು...ಆದರೆ ಈ ಭ್ರಮಾಚಾರಿಗಳು ಮಾಡುವ ಎಡವಟ್ ವಾಹ್...!! ಅವರ ಅಡುಗೆಯಷ್ಟೇ ವಿಭಿನ್ನ ವಿನೂತನ ವಿಚಿತ್ರ ವಿನೋದಮಯ ವರ್ಣನಾತೀತ.   

ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಬೇತಾಳ ಬಿದ್ದ ಬೆನ್ನಿಗೆ...

ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಬೇತಾಳ ಬಿದ್ದ ಬೆನ್ನಿಗೆ....

ಹುಣಿಸೆ ಮರಕ್ಕೆ ನೇತ್ ಬಿದ್ದಿದ್ ಬೇತಾಳ .. ಸಾವ್ರ ವಿಕ್ರಮನ್ ಎಗ್ಲಿಗ್ ಬಿದ್ ನಡಿಯೋಲೇ ಮಸಾಣ್ತಾಕ್ಕೆ.. ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಕತೆ ಯೋಳ್ತೀನಿ.. ಅಂತ ಅಂದ ಜಬರ್ದಸ್ತ್ ಮಾಡಿ ವಿಕ್ರಮನ್ ನಡೆಯೊಂಗ್ ಮಾಡಿ..ಕತೆ ಯೋಳಕ್ಕೆ ಸುರು ಅಚ್ಕಂತು....

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಸಾವ್ಕಾರ ಎಂಕ್ಟನ್ನ ಕರೆ ಕಳುಸ್ದ..

ಬಿದ್ನೋ ಎದ್ನೋ ಅಂತ ಎಂಕ್ಟ ಸಾವ್ಕಾರ್ನ ಅಟ್ಟಿತಾಕ್ಕೋದ..

ಅಲ್ನೋಡ್ತಾನೆ.. ಬೀರೇಶ, ಮಂಕ, ಟೇಲರ್ ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ, ಮಲ್ಗೆ ಮುನಿಯಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಜಮಾಯ್ಸವ್ರೆ... ಎಲ್ರೂ ಮಕ್ಮಕ ನೋಡ್ತಾ ಕುಂತವ್ರೆ...

ಮಂಕ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಕೇಳ್ದ...

"ಎಂಕ್ಟಣ್ಣೋ ನಿನ್ನೂ ಕರೆ ಕರ್ಸಿದ್ರಾ ಸಾವ್ಕಾರ್ರು..?? ಮಗಳ್ಮದ್ವೆ ಐತೆ ಅಂತ ಒದ್ದಾಡ್ತ ಇದ್ದೆ.., ಏನಪ್ಪಾ ಗಾಚಾರ.. ಕಣಜ್ದಾಗೆ ಬಿದ್ದಿರೋ ಜ್ವಾಳಾ ಕೊಡು ಬಾಕಿಗೆ ಜಮಾ ಆಕ್ಕತೀನಿ ಅಂದ್ರೆ ..ಏನ್ಮಾಡೀಯೇ..." ?? ಅಂದ

ಅವನಿಗೆ ಅವನ ಕಣದಲ್ಲಿ ರಾಶಿ ಹಾಕಿದ್ದ ರಾಗಿ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಇದ್ದಿದ್ಕೆ..ಆ ಪಾಟಿ ಚಿಂತೆ ಆಗಿತ್ತು ಅಂತ ಬ್ಯಾರೆ ಯೋಳ್ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ..

ಆಳು ನಿಂಗ ಬಂದು ಕರ್ದ...

"ಎಂಕ್ಟಣ್ಣೋ ಸಾವ್ಕಾರ್ರು ಕರೀತಾವ್ರೆ...ಹಜಾರ್ದಾಗ್ ಕುಂತವ್ರೆ ಬಾ.." ಅಂದ

ಅವನ್ ಹಿಂದೆ ಹೊಂಟ ಎಂಕ್ಟ.. ಕಟ್ಕನ್ ಹಿಂದೆ ಕುರಿ ಒಂಟಂಗೆ....

ಅರ್ದ ಗಂಟೆಗೆ ..ಹೊರಕ್ ಬಂದ ಎಂಕ್ಟ...

ಇಮಾಮ್ ಕೇಳ್ದ.." ಏನಪ್ಪಾ ಎಂಕ್ಟ..ೋಗೋವಾಗ ತುಸ್ ಅಂತ ಇದ್ದೋನು.. ಬರೋವಾಗ ಫಿರೀಲ್ ಲಂಗ ಗುಬ್ರಾಕುದ್ರೆ ಅರಳ್ಕತಾದಲ್ಲ ..ಅಂಗೆ ಅರಳೈತೆ ಮಕ/" ಏನಂದ ಸಾವ್ಕಾರ...

"ಇಮಾಮಣ್ಣ..ಇನ್ನೇನಂದಾನೂ..., ಬಾಕಿ ಕೊಟ್ ಮಗ್ಳ್ ಮದವೆ ಮಾಡು ಅಂದಿರ್ತಾನೆ... ಬ್ಯಾಂಕಿಂದ ಸಾಲ ತಗೊಂಡಿರೋದು ಗೊತ್ತಾಗಿರ್ತದೆ.." ಅಂದ್ರು ರಾಮಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರು...ವಿ಼ಷಯ ತಿಳಿದು 'ಏನು' ಅಂತ ವಿಚಾರ್ಸೋಕೆ ಬಂದಿದ್ದೋರು..

"ಇಲ್ಲ ಮೇಟ್ರೇ.. ಮಗಳ್ಮದ್ವೆ ಮಾಡಾಕೆ ಏನ್ಮಾಡ್ದೆ ಎಂಕ್ಟ..? ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಬ್ಯಾಡ.. ಒಂದೈವತ್ ಕೊಡ್ತೀನಿ.. ಜಂ ಅಂತ ಮದ್ವೆ ಮಾಡು.. ನಿದಾನಕ್ಕೆ ಮುಂದಿನ ಕಿತ ಫಸಲು ಬಂದ್ಮ್ಯಾಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ತೀರ್ಸುವಂತೆ, ಅಂತ ನೋಡಿ.,..500 ರೂಪಾಯಿ ಕಂತೆ ಕೊಟ್ಟವ್ರೆ..."

ರಾಮಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರುಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿ... "ಸರಿ..ಒಳ್ಳೇದೇ ಆಯ್ತು.. ಈವಾಗ ಮೋದಿಯೋವ್ರು 500, 1000 ನೋಟು ನಡಿಯಾಕಿಲ್ಲ ಅಂದವ್ರೆ..., ನೀನು ಬ್ಯಾಂಕಿಗ್ ಹೋಗಿ.. ಎಲ್ಲಾ ಬದ್ಲಾಯಿಸ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ, ಜ್ವಾಳ ಮಾರಿದ್ ದುಡ್ಡು ಅಂತ ಯೋಳು ಕೇಳುದ್ರೆ...ರೈತರ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಾಕಿಲ್ಲ...ಅಂಗೇನಾರಾ ಕೇಳುದ್ರೆ..!! ಆಯ್ತಾ..ಓಗು..ಓಗು.."

"ಮಂಕ..ನಿನ್ನೂ ಕರ್ದವ್ರೆ ಓಗು... ನಿಂಗೂ ಮಗನ್ ಓದ್ಗೆ ದುಡ್ ಕೊಡ್ಬೌದು..ಓಗು.." ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ...ಎಂಕ್ಟ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಕಡೀಕ್ ಒಂಟ...

ಮೇಷ್ಟ್ರು...ಮಂಕನ್ನ ಸಾವ್ಕಾರ್ರ ಹಜಾರಕ್ ಕಳ್ಸಿ ..ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗ್ತಾ ಶಾಲೆ ಕಡೆ ಒಂಟ್ರು....

ಬೇತಾಳ ಕತೆ ನಿಲ್ಸಿ...ಈಗ ಯೋಳು...ಓದಿರೋ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ ತಪ್ ಮಾಡ್ ಬೌದಾ.. ಅವ್ರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿನಾ...??

ಈಗ ನೀವು ಹೇಳಿ... ಮೇಷ್ಟ್ರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿನಾ? ಸಾವ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದು ಓಕೆನಾ..??

ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಭೇತಾಳ ಬಿದ್ದ ಬೆನ್ನಿಗೆ...

ವರ್ಷಗಳ ನಂತರ ಭೇತಾಳ ಬಿದ್ದ ಬೆನ್ನಿಗೆ....

ಹುಣಿಸೆ ಮರಕ್ಕೆ ನೇತ್ ಬಿದ್ದಿದ್ ಭೇತಾಳ .. ಸಾವ್ರ ವಿಕ್ರಮನ್ ಎಗ್ಲಿಗ್ ಬಿದ್ ನಡಿಯೋಲೇ ಮಸಾಣ್ತಾಕ್ಕೆ.. ದಾರಿ ಉದ್ದಕ್ಕೆ ಕತೆ ಯೋಳ್ತೀನಿ.. ಅಂತ ಅಂದ ಜಬರ್ದಸ್ತ್ ಮಾಡಿ ವಿಕ್ರಮನ್ ನಡೆಯೊಂಗ್ ಮಾಡಿ..ಕತೆ ಯೋಳಕ್ಕೆ ಸುರು ಅಚ್ಕಂತು....

ಇದ್ದಕ್ಕಿದ್ದ ಹಾಗೆ ಸಾವ್ಕಾರ ಎಂಕ್ಟನ್ನ ಕರೆ ಕಳುಸ್ದ..

ಬಿದ್ನೋ ಎದ್ನೋ ಅಂತ ಎಂಕ್ಟ ಸಾವ್ಕಾರ್ನ ಅಟ್ಟಿತಾಕ್ಕೋದ..

ಅಲ್ನೋಡ್ತಾನೆ.. ಬೀರೇಶ, ಮಂಕ, ಟೇಲರ್ ಇಮಾಮ್ ಸಾಬಿ, ಮಲ್ಗೆ ಮುನಿಯಮ್ಮ ಎಲ್ಲಾ ಜಮಾಯ್ಸವ್ರೆ... ಎಲ್ರೂ ಮಕ್ಮಕ ನೋಡ್ತಾ ಕುಂತವ್ರೆ...

ಮಂಕ ಗಾಬರಿಯಿಂದ ಕೇಳ್ದ...

"ಎಂಕ್ಟಣ್ಣೋ ನಿನ್ನೂ ಕರೆ ಕರ್ಸಿದ್ರಾ ಸಾವ್ಕಾರ್ರು..?? ಮಗಳ್ಮದ್ವೆ ಐತೆ ಅಂತ ಒದ್ದಾಡ್ತ ಇದ್ದೆ.., ಏನಪ್ಪಾ ಗಾಚಾರ.. ಕಣಜ್ದಾಗೆ ಬಿದ್ದಿರೋ ಜ್ವಾಳಾ ಕೊಡು ಬಾಕಿಗೆ ಜಮಾ ಆಕ್ಕತೀನಿ ಅಂದ್ರೆ ..ಏನ್ಮಾಡೀಯೇ..." ?? ಅಂದ

ಅವನಿಗೆ ಅವನ ಕಣದಲ್ಲಿ ರಾಶಿ ಹಾಕಿದ್ದ ರಾಗಿ ಬಗ್ಗೆ ಯೋಚನೆ ಇದ್ದಿದ್ಕೆ..ಆ ಪಾಟಿ ಚಿಂತೆ ಆಗಿತ್ತು ಅಂತ ಬ್ಯಾರೆ ಯೋಳ್ಬೇಕಾಗಿಲ್ಲ..

ಆಳು ನಿಂಗ ಬಂದು ಕರ್ದ...

"ಎಂಕ್ಟಣ್ಣೋ ಸಾವ್ಕಾರ್ರು ಕರೀತಾವ್ರೆ...ಹಜಾರ್ದಾಗ್ ಕುಂತವ್ರೆ ಬಾ.." ಅಂದ

ಅವನ್ ಹಿಂದೆ ಹೊಂಟ ಎಂಕ್ಟ.. ಕಟ್ಕನ್ ಹಿಂದೆ ಕುರಿ ಒಂಟಂಗೆ....

ಅರ್ದ ಗಂಟೆಗೆ ..ಹೊರಕ್ ಬಂದ ಎಂಕ್ಟ...

ಇಮಾಮ್ ಕೇಳ್ದ.." ಏನಪ್ಪಾ ಎಂಕ್ಟ..ೋಗೋವಾಗ ತುಸ್ ಅಂತ ಇದ್ದೋನು.. ಬರೋವಾಗ ಫಿರೀಲ್ ಲಂಗ ಗುಬ್ರಾಕುದ್ರೆ ಅರಳ್ಕತಾದಲ್ಲ ..ಅಂಗೆ ಅರಳೈತೆ ಮಕ/" ಏನಂದ ಸಾವ್ಕಾರ...

"ಇಮಾಮಣ್ಣ..ಇನ್ನೇನಂದಾನೂ..., ಬಾಕಿ ಕೊಟ್ ಮಗ್ಳ್ ಮದವೆ ಮಾಡು ಅಂದಿರ್ತಾನೆ... ಬ್ಯಾಂಕಿಂದ ಸಾಲ ತಗೊಂಡಿರೋದು ಗೊತ್ತಾಗಿರ್ತದೆ.." ಅಂದ್ರು ರಾಮಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರು...ವಿ಼ಷಯ ತಿಳಿದು 'ಏನು' ಅಂತ ವಿಚಾರ್ಸೋಕೆ ಬಂದಿದ್ದೋರು..

"ಇಲ್ಲ ಮೇಟ್ರೇ.. ಮಗಳ್ಮದ್ವೆ ಮಾಡಾಕೆ ಏನ್ಮಾಡ್ದೆ ಎಂಕ್ಟ..? ಯೋಚ್ನೆ ಮಾಡಬ್ಯಾಡ.. ಒಂದೈವತ್ ಕೊಡ್ತೀನಿ.. ಜಂ ಅಂತ ಮದ್ವೆ ಮಾಡು.. ನಿದಾನಕ್ಕೆ ಮುಂದಿನ ಕಿತ ಫಸಲು ಬಂದ್ಮ್ಯಾಕ್ಕೆ ಸ್ವಲ್ಪ ಸ್ವಲ್ಪ ತೀರ್ಸುವಂತೆ, ಅಂತ ನೋಡಿ.,..500 ರೂಪಾಯಿ ಕಂತೆ ಕೊಟ್ಟವ್ರೆ..."

ರಾಮಣ್ಣ ಮೇಷ್ಟ್ರುಸ್ವಲ್ಪ ಯೋಚಿಸಿ... "ಸರಿ..ಒಳ್ಳೇದೇ ಆಯ್ತು.. ಈವಾಗ ಮೋದಿಯೋವ್ರು 500, 1000 ನೋಟು ನಡಿಯಾಕಿಲ್ಲ ಅಂದವ್ರೆ..., ನೀನು ಬ್ಯಾಂಕಿಗ್ ಹೋಗಿ.. ಎಲ್ಲಾ ಬದ್ಲಾಯಿಸ್ಕೊಂಡ್ ಬಾ, ಜ್ವಾಳ ಮಾರಿದ್ ದುಡ್ಡು ಅಂತ ಯೋಳು ಕೇಳುದ್ರೆ...ರೈತರ್ನೆಲ್ಲಾ ಕೇಳಾಕಿಲ್ಲ...ಅಂಗೇನಾರಾ ಕೇಳುದ್ರೆ..!! ಆಯ್ತಾ..ಓಗು..ಓಗು.."

"ಮಂಕ..ನಿನ್ನೂ ಕರ್ದವ್ರೆ ಓಗು... ನಿಂಗೂ ಮಗನ್ ಓದ್ಗೆ ದುಡ್ ಕೊಡ್ಬೌದು..ಓಗು.." ಅಂತ ಹೇಳ್ತಾ...ಎಂಕ್ಟ ಬ್ಯಾಂಕ್ ಕಡೀಕ್ ಒಂಟ...

ಮೇಷ್ಟ್ರು...ಮಂಕನ್ನ ಸಾವ್ಕಾರ್ರ ಹಜಾರಕ್ ಕಳ್ಸಿ ..ಮುಸಿ ಮುಸಿ ನಗ್ತಾ ಶಾಲೆ ಕಡೆ ಒಂಟ್ರು....

ಭೇತಾಳ ಕತೆ ನಿಲ್ಸಿ...ಈಗ ಯೋಳು...ಓದಿರೋ ಮೇಷ್ಟ್ರೇ ತಪ್ ಮಾಡ್ ಬೌದಾ.. ಅವ್ರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿನಾ...??

ಈಗ ನೀವು ಹೇಳಿ... ಮೇಷ್ಟ್ರು ಮಾಡಿದ್ದು ಸರಿನಾ? ಸಾವ್ಕಾರ ಮಾಡಿದ್ದು ಓಕೆನಾ..??